Filmy

[Gość]

Tak samo jak w temacie "Książki" opowiadamy o swoim ulubionym filmie.

Zacznę znów

Tytuł: Wielkie nadzieje.
Reżyser: Alfonso Cuarón
Na podstawie: powieści Charlesa Dickensa
Główna rola: Finnegan Bell/[link widoczny dla zalogowanych]
Opis: Niewielka osada rybacka na Florydzie, lata siedemdziesiąte. Ośmioletni Finnegan Bell stracił rodziców, wychowuje go siostra Maggie i "wujek" Joe. Pewnego dnia podczas samotnej wyprawy brzegiem morza Finn spotyka zbiegłego skazańca, Arthura Lustiga, który zmusza go do udzielenia mu pomocy. Nocą chłopiec przynosi mu jedzenie i alkohol, rankiem zabiera go łodzią Joe'ego. Na widok łodzi patrolowej skazaniec wyskakuje za burtę i znika... Wieczorem telewizja podaje wiadomość o jego ujęciu. Finn towarzyszy Joe'emu podczas wizyty u Nory Dinsmoor, najbogatszej kobiety w okolicy. Ekscentryczna, uważana przez wszystkich za szaloną, Pani Dinsmoor mieszka w olbrzymim, rozpadającym się domostwie zwanym "Rajem utraconym" i wydaje się nie utrzymywać kontaktów ze światem. Dla niej czas zatrzymał się ponad dwadzieścia lat wcześniej, kiedy narzeczony porzucił ją w dniu ślubu znikając bez wieści. W ogrodzie wciąż stoją stoły zastawione pozostałościami wystawnej uczty weselnej, której nie dane było się odbyć... Podczas wizyty w domu pani Dinsmoor Finn spotyka jedenastoletnią siostrzenicę Nory, Estellę. Wydaje się nią zafascynowany... Wieczorem pani Dinsmoor dzwoni do Joeego i proponuje mu, aby Finn regularnie odwiedzał Estellę i dotrzymywał jej towarzystwa. Wkrótce potem siostra Finna, Maggie, znika bez śladu pozostawiając chłopca pod opieką "wujka"... Dzięki wizytom w domu pani Dinsmoor Finn może rozwijać swój talent rysunkowy szkicując portrety Estelli. Dziewczynka zachowuje wobec niego pełen wyższości chłodny respekt, wychowana przez panią Dinsmoor na osobę zimną, nie zdradzająca się ze swoimi uczuciami i pełną rezerwy w stosunku otoczenia. Kilka lat później, lata osiemdziesiąte. Finn i Estella są teraz nastolatkami. Pewnego wieczora Estella odwiedza Finna, prowokuje go, cofa się jednak przed ostatecznym spełnieniem. Następnego dnia wyjeżdża na naukę do Europy. Finn jest zrozpaczony... Siedem lat później. Finn na dobre zarzucił rysowanie, zarabia na życie pomagając Joeemu w łowieniu ryb. Pewnego dnia w ich domu zjawia się prawnik z Nowego Jorku, który składa Finnowi zaskakującą propozycję. Otrzyma on fundusze potrzebne do zorganizowania samodzielnej wystawy, jeżeli wyjedzie do Nowego Jorku i powróci do rysowania. Finn przekonany jest, że pieniądze pochodzą od pani Dinsmoor, która chce w ten sposób połączyć go z Estellą. Dziewczyna przebywa bowiem właśnie w Nowym Jorku...