{P18+} Smile!

Doriito

Niby tak ale jak ci do pistku nie przejdzie to co wtedy? :confused:

Megan

To poczekasz do nstepnego :P
A na razie to w przyszły poniedziałek mam poprawe z matmy a 11.03 egzamin z PO :hamster_XD:

Megan

[link widoczny dla zalogowanych]

Doriito

A właśnie tam przy okazji to kiedy ciąg dalszy?? :hamster_XD:

Megan

Się dowiesz jutro :hamster_XD:

W sensie jutro dam rozdział :hamster_XD:

Doriito

A co z "Miłosne wakacje" :confused:

Chyba nie masz zamiaru go zawieszać

Megan

Nie mam zamiaru :hamster_evillaugh:

Mam gotowe rozdziały i do jednego i do drugiego :hamster_XD:

Ale do Smile! jest dłuuuuugi a Miłosne wakacje krótkie.

Doriito

No to dawaj i do tego i do tego :hamster_bigeyes:

Bo to "jutro' to już dzisiaj jest :hamster_evil:

Megan

Ale dzisiaj się jeszcze nie skończyło :hamster_XD:

~ EDIT ~

Dobra wstawiam po dośc długiej przerwie kolejny rozdział tego ficka.
Niniejszym oświadczam że postaram się go do końca wakacji dokończyć.
Zbliżamy się już do końca.
Ale nie martwcie się XD
W chorej główce Meg powstał scenariusz Smile! 2 czyli takowa kontynuacja, inaczej mówiąc co by było dalej gdyby ...

Rozdział 22

Meg ubierała się w pośpiechu w windzie a Ho ubrany tylko w spodnie z koszulką w ręce, stał oparty o ścianę windy i pochłaniał dziewczynę wzrokiem. Meganne odwróciła się do niego i uśmiechnęła.
- Dlaczego mi się tak przyglądasz? – spytała naciągając na siebie koszulkę. Chłopak uśmiechnął się i podszedł do niej, kładąc swoją głowę na jej ramieniu. Musnął wargami jej policzek i szepnął:
- Nawet nie wiesz jak bardzo cię kocham … - wyznał szczerze patrząc na ich odbicie w lustrze windy. – Ładna z nas para .. – dodał całując ją po szyi. Dziewczyna odchyliła głowę do tyłu i wsunęła palce w jego włosy.
- Czas na nas, kochanie. – uśmiechnęła się Meg czując jego gorące wargi na swojej skórze. Jęknęła cichutko. – Oh Unnie proszę … - mruknęła przeciągle i odwróciła się przodem do chłopaka. – Musimy .. iść … - Yunho mruknął coś niezrozumiale i ubrał koszulkę. Spojrzał na Meg i ruszył windę. Wysiedli z niej i dostrzegli chłopaków którzy się przymierzali do zaczepienia dwóch dziewczyn. Dziewczyn które rozwaliły ich vana.
Ho chwycił Meg za rękę i szli tak w stronę chłopaków. Sia ucieszył się na widok Meganne i zagadnął:
- Od kiedy to się tak długo sika? – na jego twarzy pojawił się niewinny uśmieszek anioła.
- Aaa … - zająknęła się Meg spoglądając na Yunho z błaganiem w oczach. Ho uśmiechnął się tylko.
- Junsu. – odezwał się tonem którego Junsu tak strasznie się bał. – Jak myślisz dlaczego byliśmy razem? – Sia zarumienił się i już nic nie powiedział. – Więcej nie zadawaj głupiutkich pytań. – roześmiał się Yunho mocno obejmując Meganne. Dziewczyna poczuła przypływ miłości do niego. Nigdy nie doświadczyła tak mocnego uczucia. Tak bardzo była w nim zakochana że zapomniała kompletnie o swoim życiu które zostawiła w Polsce a które mogło bardzo skrzywdzić Lidera …

- Edyta, Edyta, Edyta … to oni!!!! – pisnęła Doriito patrząc prosto na Sia z pod swojej grzywki wpadającej na oczy. Edit pokręciła głową i bez zbędnych emocji rozejrzała się za ich nowym samochodem który był podstawiony na parking. Było pełno eleganckich, i bardzo drogich samochodów jednak żaden nie pasował do Edyty. Wyciągnęła rękę z kluczykiem i włączyła alarm. Odezwał się Chrysler 300 C.
- Oh przecież to czołg a nie samochód! – wykrzyknęła Edyta a Dorii się roześmiała.
- Daj spokój. To prawdziwa limuzyna. – skomentowała Karolina idąc powoli w kierunku samochodu. Edit ruszyła za nią.
- Ale do takiego auta potrzebny jest szofer! – obruszyła się. – Nie lubię takich mini czołgów!
- Przesadzasz! – wkurzyła się Dorii. – Dobrze wiesz że w polskiej filii tej firmy dostałabyś co najwyżej jakiegoś Fiata Pandę albo coś w tym guście!
- Ale nie jesteśmy w Polsce! A ja nie chcę takiego czołgu prowadzić!
- To samochód tymczasowy! – odparowała siostrze Dorii i dodała. – Idą tu! – niemal że zemdlała widząc zmierzającego w ich stronę Junsu i Changmina. Edyta z wyższością odwróciła się w ich stronę z sztucznym uśmieszkiem gdy podeszli do nich.
- Cześć. – rzucił Junsu. – Jestem …
- Wiem kim jesteś. – rzuciła obojętnym tonem dziewczyna. Chłopców poraziło. Jeśli ich znała to powinna się cieszyć ze spotkania z nimi a może ona jest anty fanką?! Spojrzał na druga dziewczynę która nieśmiało mu się przyglądała. Podszedł do niej, omijając Edit i uśmiechnął się.
- Może tu trafię lepiej. – pomyślał a na głos dodał. – Xiah Junsu, miło mi cię poznać. – posłał jej jeden z najsłodszych uśmieszków jakie posiadał.
- Ka … Ka … Dorii. – wydukała dziewczyna uśmiechając się tak bardzo nieśmiało że Junsu poczuł się nieswojo. Changmin popatrzył na Edytę która z chłodem spoglądała na niego. Uśmiechnął się do niej jednak jej twarz pozostała bez zmian.
- Chcieliśmy pogadać o … vanie. – odezwał się do Edyty robiąc krok w jej stronę. Dziewczyna uniosła brwi zdziwiona.
- Mój adwokat się z wami skontaktuje. – odezwała się i ruszyła w kierunku samochodu do którego brakowało jej kilka kroków.
- Adwokat? – zdziwił się Max i popatrzył na Sia. – Adwokat? – powtórzył.
- Tak. – potwierdziła Edit. - A D W O K A T. – przeliterowała złośliwie. – Jeśli nie wiesz czym zajmuje się taki człowiek to znaczy że muzyka wyprała ci mózg.
- Hej, hej, nie pozwolę żebyś mnie obrażała! – krzyknął Changmin idąc za Edytą. – Rozbiłaś nam vana i raczej powinnaś nas przeprosić a nie obrażać! – dodał przytrzymując drzwi samochodu które miała zamiar otworzyć. Spojrzała na niego rozzłoszczona.
- Co ty sobie myślisz impertynencie?! – wykrzyknęła wbijając palec w jego klatkę piersiową. – Łapska precz z mojego samochodu!
- Przeproś mnie! – odparował Changmin czując że gdyby ona była facetem zdrowo by ją zlał.
- Pośnij dalej. – syknęła odpychając Mina od samochodu. – Karola jedziemy!
Doriito spojrzała przepraszająco na Junsu i wsiadła do samochodu w którym siedziała już Edyta. Odpaliła silnik i z piskiem opon wyjechała z parkingu.

- Widzieliście? – mruknął Yoochun. – Nie będzie łatwo się z nimi dogadać. – dodał.
- Coś się wymyśli. – odezwał się menadżer. – Nie możemy tego tak zostawić. W końcu są nam winne odszkodowanie. A może raczej nowy van …
- Co? – Yoo aż wstał. – A co ze starym?
- No cóż … dzisiaj rano dzwonił do mnie mechanik. Bardziej opłacalne jest kupno nowego vana niż naprawa starego. Tamten już miał trochę na liczniku więc …
- Ale tamten był z nami od początku! W nim spędziliśmy noc przed naszym pierwszym koncertem! – zdenerwował się Yoochun.
- Bosh człowieku to tylko samochód. – wkurzyła się Agata.
- Ty się zamknij! – syknął chłopak. – Co ty możesz o tym wiedzieć?!
- Nie drżyj pyska! – zdenerwowała się Tina wstając. Yoo spojrzał na nią zaskoczony. Tego się nie spodziewał ale cóż … stało się. Myślał że Tinek jest inna ale ona jest taka sama jak cała reszta. Zwariowana!
- Kiedy ruszamy? – spytał obojętnie Jaejoong. W tej samej chwili do autokaru weszła cała reszta i rozsiadła się wygodnie.
- Teraz. – odezwał się menadżer. – Minnie? Co z tobą? – spytał menadżer widząc skwaszoną minę chłopaka. On tylko wzruszył ramionami i wsadził się do uszu słuchawki swojego Ipoda. – Ta dzisiejsza młodzież .. – westchnął jakby sam do siebie. – Jedźmy już bo mamy bardzo dużo pracy.
- Dokąd jedziemy? – spytała Meg spoglądając w lusterku wstecznym na menadżera DBSK. – Bo wie pan … ja nie znam zbytnio miasta …
- Ja ci powiem jak jechać! – zaoferował się Yunho a Meg wybuchła głośnym śmiechem.
- Już ja wolę żebyś mi nie pomagał. – zachichotała widząc minę chłopaka. – To panie menadżerze jak?
- Wyjedź z parkingu a potem powiem ci resztę.

Następnego dnia odbyć miał się koncert. Chłopcy non stop byli w biegu i Yunho był z tego powodu bardzo niezadowolony. Meg również odczuwała smutek ale oddawała się swojej pracy żeby szybciej jej czas minął. Robiła zdjęcia wraz z dziewczynami, później rozstawiały sprzęt by robić zdjęcia podczas koncertu. Gdy podłączały kable odezwała się Tina:
- Meg … a możesz mi powiedzieć coś na temat Yoo? - spytała niby obojętnie.
- Eee … - Anne zatkało i popatrzyła na dziewczynę. – No wiesz … Hmmm … mogę powiedzieć ci tylko tyle że on nie jest dla ciebie.
- Czemu? – Tina posmutniała spoglądając na Anne. Dziewczyna zamyśliła się.
- To kobieciarz. – odparła po chwili. Tina uśmiechnęła się niepewnie. Nagle podbiegł do nich Yoochun.
- Przerwę mamy! – odezwał się widząc pytający wzrok Anne.
- A Uno? – spytała wkładając wtyczkę do kontaktu.
- A Uno … nie wiem. – chłopak wywrócił oczami. – Twój facet to go sobie pilnuj. – dodał zgryźliwie patrząc z niechęcią na Meganne. – Tina, nie jesteś przypadkiem głodna?
- Troszkę … - odparła nieśmiało.
- To chodź! – krzyknął podekscytowany i pociągnął dziewczynę za sobą.
- A ty nie masz ochoty na ciepły posiłek? – spytała Anne patrząc na Gandzię.
- Chętnie …

Po kilkunastu minutach siedziały w prowizorycznej restauracji. Zajadały się i spoglądały na chłopaków. A właściwie tylko Gandzia kątem oka przypatrywała się Jaejoongowi. Gdy ich wzrok się spotykał oboje szybko odwracali głowę. Meg uśmiechała się niewinnie do Yunho który co chwilę spoglądał na nią z tajemniczym błyskiem w oczach. Gdy zjadł podszedł do niej i usiadł obok na ławeczce, obejmując ją w talii.
- Oj daj mi zjeść. – zaśmiała się czując jego ramiona w pasie. – Yunho!
- No dobra, dobra … - westchnął i odsunął się minimalnie do dziewczyny. Gdy skończyła jeść spojrzała na Gandzię która bawiła się jedzeniem i prawie nic nie zjadła.
- Hej … - zagadnęła spoglądając na nią. - Co jest?
- Nic. Wszystko jest w jak najlepszym porządku. – odparła obojętnie i wlepiła wzrok w swój talerz. – Najlepszym … - powtórzyła cicho.
- Pogadamy wieczorem. – zadecydowała Anne i wstała od stołu. – Idę się przejść …
- Idę z tobą. – Yunho uśmiechnął się tajemniczo.
- Dobra .. – westchnęła i ruszyli.

- Dorii do cholery! – wykrzyknęła wściekła Edyta.
- Dlaczego po prostu nie możemy z nimi porozmawiać?! – odparowała dziewczyna wściekając się.
- Nie mam zamiaru się z nimi zadawać! – wściekła się jeszcze bardziej. Jak własna siostra może stawać po stronie obcych kolesi?! Fakt, są sławni i uwielbiani ale to nie oznacza że musi ich bronić.
- Bronisz ich tylko dlatego że to są ONI! I jest tam twój zakichany Sia! – zirytowana dziewczyna uderzyła dłonią w blat biurka za którym siedziała.
- Edyta proszę … tak bardzo ich lubię … - Karol postanowiła wziąć siostrę na litość. – Tylko jedna rozmowa …
- Tylko jedna rozmowa? I ta jedna rozmowa wystarczy ci by pogadać z Sia? Jasne! – Edyta upiła łyk parującej kawy.
- Może będzie chciał się jeszcze ze mną spotkać …
- Nawet JEŚLI to nie będzie miał na to czasu. – zakończyła temat Edyta.
- Uhm … - Dorii posmutniała. Edit wiedziała że sprawiła siostrze przykrość. Obeszła biurko i kucnęła obok krzesła na którym siedziała.
- Doriiś przepraszam .. – Karolina nie odpowiedziała, tylko wstała i wyszła z gabinetu siostry, cicho zamykając za sobą drzwi.

CDN.

Doriito

Megan

Nie wiem ... dzisiaj dokończam Miłosne wakacje i wstawiam dzisiaj a jutro zacznę Smile! więc może jutro, ale nie będzie taki długi jak ten :hamster_nooo:

Doriito

Oj to nic, oby wogóle coś było :hamster_evil:

A tak apropo strasznie podobają mi się te laleczki co biegaja w płci :hamster_XD:

Tylko szkoda, że rude ale to nic :hamster_evillaugh:

Megan

Napalona na czytanie :hamster_XD:

Za lektury się bierz!! :hamster_evillaugh:

Doriito

Ha, za lektury. Gdzieś na początku września "lalke" będę omawiać ale to głupie jest, wole sobie streszczenie przeczytać :hamster_evillaugh:

Megan

Lalka o zgrozo :hamster_XD:

Ja tylko streszczenia czytam i rodzi się pytanie: Jakim cudem Meg zda maturę? :hamster_evillaugh: