{P18} True Face

edziulek

U Ciebie też nie będę zbyt wylewna. Bardzo fajny rozdzialik i cieszę się, że zdecydowałaś się jednak kontynuować swojego ficka...

Doriito

Kiedy następny rozdzial??

Megan

DoSia nie wpychaj się tak :hamster_evillaugh:

I nie popędzaj Blood :hamster_evillaugh:

Doriito

No com? chce tylko wiedziec :hamster_evillaugh:

Megan

To weź no sama coś stwórz :hamster_evillaugh:

Czas szybciej przeleci :hamster_evillaugh:

No to ... Blood kiedy dalej? :hamster_evillaugh:

Doriito

Megan

Co wolno wojewodzie to nie Tobie smrodzie :hamster_evillaugh:

blood_baby

wiem, zaniedbałam was, ale nie martwcie się może dziś, znaczy jutro nad ranem coś wstawie, jak się na filozofię nauczę i spać nie pójdę (a się zapowiada że nie) to dopiszę i wstawię, a jak nie to jutro, obiecuję....

Megan

No to mamy to jutro :hamster_evillaugh:

edziulek

Gdzie kolejny rozdział??!!

blood_baby

jutro się jeszcze nie skończyło.... mam jeszcze 20 min i zamierzam je wykożystać..... :hamster_evillaugh:

Tina

zostalo tylko 7 minutek :hamster_evillaugh:

blood_baby

spóźniłam się trochę, ale coż siła wyższa.... :hamster_dunno:

może będzie warto.....

Rozdział XX
Yunho siedział przygnębiony na fotelu. Dlaczego tak w ogóle się pokłócili…?
- Jestem beznadziejny… - Westchnął i oparł czoło o kolana. Wyglądał żałośnie. Tak w każdym bądź razie stwierdzili Micky i Jae, którzy już od jakiegoś czasu podglądali go przez szparę w drzwiach. Przyszli tu aby, jak to w ich zwyczaju bywało, pognębić jeszcze bardziej, ale kiedy zobaczyli w jakim stanie się znajduje, spojrzeli tylko na siebie z wyrazem twarzy w stylu ‘Co za nuda…’ weszli pocieszać przyjaciela.
- Nie łam się stary. Dobrze będzie.
- Właśnie. Tak jak to Gabi powiedział: pójdziesz, przeprosisz, będzie dobrze.
- Pewnie już teraz żałuje, że na ciebie nawrzeszczała.
- Kup ładny bukiet i jedź do niej.
- Mogę cię nawet zawieźć. Pewnie teraz wypłakuje się Mice i zastanawia się jak cię przeprosić za swoje zachowanie.
- Naprawdę zrobisz to dla mnie… - W oczach Ho była nadzieja i miłość do przyjaciela. Nigdy nie sądził, że Jae może zrobić coś dla niego bezinteresownie. On nigdy dla nikogo nie robił nic, jeśli nie było z tego korzyści dla niego.
- Jasne. Nie ma rzeczy której bym dla ciebie nie zrobił. – Odpowiedział Jae prezentując wszystkie zęby. Micky popatrzył na niego z niedowierzaniem i nagle odpowiednia klapak opadła i kręcąc głową, z uśmiechem wyszedł z pokoju. Jakby nie było, Ho nie był jedyną przygnębioną osobą w tym mieszkaniu. ‘Skoro Jae może bawić się w altruistę to i ja mogę coś zrobić dla Su. Już ja mu pomogę zrozumieć sprawę z Tiną.’ Uśmiech na jego twarzy stał się przebiegły. Spokojnie udał się do kuchni, z lodówki wyją kilka piw i skierował się do pokoju Su. W tym czasie, odpowiednio nastawiony, Yunho w pośpiechu zrzucił z siebie ubrania i w samych bokserkach przeszukiwał szafę mamrocząc do siebie.
- Pojadę. Pewnie nawet nie będę musiał przepraszać. Była wzburzona, teraz ochłonęła i zrozumiała co zrobiła. Pewnie teraz zamęcza Mikę, jak ma mnie…
Uśmiech na twarzy Jae stawał się coraz większy. Jego umysł spokojnie dryfował bo morzach knucia i spisków. ‘Ty pojedziesz i zajmiesz się Dagą a Mika nie będzie miała co robić. Będzie rozbita i rozdrażniona po tym jak Dagą ją wymęczy. Będzie musiała się jakoś rozładować. Już ja jej pomogę…’
Tak, Jae nigdy nie robił nic bezinteresownie…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Daga rozpaczała? Owszem. Dręczyła Mikę? Owszem. Zastanawiała się jak przeprosić Ho? Nie… w tej chwili nawet o nim nie pamiętała. Jęczała, owszem, ale o tym, że się spóźnią.
- Spóźnimy się… Wacko, nie mogłeś wcześniej pomyśleć o tym, że chcesz się przebrać…
- Spoko, mała. Mamy miejsca dla vipów. Nawet jeśli się spóźnimy to i tak nas wpuszczą.
- Nie chodzi o wpuszczanie, ale może ominie nas wejście… Wiesz jak ja lubię początki koncertów, oni zawsze takie fajne wejścia robią…
- Daga, nie panikuj, już prawie jesteśmy, do początku zostało jeszcze 10 min, a oni jak wiesz kochają się spóźniać.
- Ale…
- Dość… Przestań, już parkujemy. A jak nie przestaniesz jęczeć to biletu nie dostaniesz… - Mika wreszcie nie wytrzymała. Wydawała się spokojna, jakby obojętne jej było gdzie jadą, jednak w duszy przeklinała Wacko jeszcze bardziej niż Daga. Po prostu w momencie kiedy on powiedział, że muszą wrócić, bo on chce się przebrać, jej zabrakło słów. Jakby się spóźnili… musieli by chyba szukać nowego basisty. Nawet jeśli Sabat by ją potem zabił, za pozbawienie życia jego maleństwa, to ona i tak była by pierwsza…
Wreszcie dotarli na miejsce. W pośpiechu dopadli swoich miejsc i koncert się zaczął. Tak jakby czekali tylko na nich. Wyglądali genialnie… Jak zwykle zresztą. A po koncercie Mika powiadomiła ich, że mają wejściówki za kulisy…
- Jak ty to zrobiłaś?? – Piszczała podekscytowana Daga. Nie to że kochała ten zespół tak jak jej przyjaciółka, ale lubiła czasami posłuchać ich muzyki. A na dodatek podobał jej się basista tego zespołu. Toshiya. W tej chwili nosił krótko przycięte czarne włoski, co dodawało mu chłopięcego uroku. Daga rozmarzyła się wspominając co basista wyczyniał na scenie.
- Oj, ma się te sposoby. Ważne, że się udało. Idziemy?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tina zaczęła się szamotać, w pewnym momencie podcięła Gabiemu ręce i runą na nią. Ich usta się spotkały…
Na początku oboje byli zbyt zaskoczeni by jakkolwiek zareagować, jednak Gabriel był zbyt napalony i pijany, aby takiej sytuacji nie wykorzystać. Czując aksamitne usta dziewczyny na swoich delikatnie skubną je ząbkami i przejechał po nich językiem, jakby szukając dostępu do wnętrza. Nagle Tina poderwała się i już chciała z krzykiem wybiec z mieszkania, kiedy w przedpokoju czyjeś ręce złapały ją w pół. Nie trudno było domyśleć się czyje…
- Już wychodzisz… - usłyszała ponętny głos przy swoim uchu. Tak Gabriel stanowczo za dużo wypił. – Dopiero ci przyszłaś. A poza tym chciałaś pogadać.
- Puść mnie. Już nie chce rozmawiać.
- O nie, kochana. Przyszłaś, wpakowałaś mi się do pokoju, a na dodatek sama mnie pocałowałaś… - Jego spojrzenie na rzeczywistość było lekko zachwiane. Gwałtownie przekręcił ją do siebie przodem, jednak wciąż nie wypuszczał jej z ramion. – A poza tym przecież widzę, że mnie chcesz, widzę to w twoich oczach i słyszę w przyśpieszonym biciu serca.
Ostro, bez sprzeciwu wpił się w jej usta. Dziewczyna chciała się wyrwać, jednak stopniowo jej sprzeciw malał, aż w końcu sama zaczęła oddawać pocałunki. Kiedy wreszcie się od siebie oderwali, Tina, spostrzegła, że Gabriel zdążył zdjąć z niej w jakiś sposób bluzkę i teraz, patrząc jej namiętnie w oczy powoli rozpinał jej spodnie.
Dziewczyna zamyśliła się, ‘czy tego chcę… Nie powinnam go chcieć, nie powinnam pożądać kogoś, kto brał udział w zniknięciu Miki… Ale te jego oczy… Ale Sia…’ Nie zdążyła dokończyć myśli, jej spodnie właśnie dołączyły do bluzki, a zaraz za nimi podążyła koszulka Gabiego. Widząc ciało gitarzysty, wszystkie myśli zaczęły krążyć wokół jednego pytania: Jak ktoś może TAK wyglądać…?
Chłopak widząc podziw w jej oczach tylko delikatnie się uśmiechną i ponownie połączył ich usta w namiętnym pocałunku. Powoli kierował ją w tył aż oparła się o stół. Posadził ją na nim i zaczął schodzić z pocałunkami w dół jej ponętnego ciała. Pozbawił ją biustonosza i rozpoczął namiętną grę języka na jej sutkach, jednocześnie rękami gładził wnętrza jej ud. Po chwili zaczął ustami schodzić coraz niżej… Kiedy dziewczyna wreszcie odzyskała zdolność racjonalnego myślenia, była już naga. Gabi również. Spojrzał w jej oczy szukając przyzwolenia. Niepotrzebnie, teraz pozwoliła by mu na wszystko.
- Na co czekasz? – zapytała, perfidnie prężąc się niczym kotka.
- Na odpowiedni moment. – Gabriel z perwersyjną miną wszedł w nią wtedy, kiedy się tego nie spodziewała. Po mieszkaniu rozszedł się namiętny krzyk. Gabriel poruszał się gwałtownie, nie dając jej chwili na złapanie tchu. Stół poruszał się i trzeszczał w rytm jego ruchów. Spełnienie było gwałtowne i mocne. Tina zastanawiała się jak się podniesie. Nie, na razie nadal nie myślała. Gabriel zastanawiał się jaką znowu sprzeda wymówkę sąsiadom oraz jak by tu jeszcze kiedyś namówić tą małą blondyneczkę na taką dziką jazdę. Zazwyczaj nie umawiał się z panienkami więcej niż raz, ale to było warte rysy na honorze.
- Choć, zaniosę cię do łóżka. – Powiedział ze śmiechem podnosząc Tinę.
- Może ja jednak już pójdę. – Dziewczyna po mimo przeżytego właśnie cudownego orgazmu, czuła się lekko zażenowana.
- Jak?
- Ej, to było perfidne…
- Wiem. – Odpowiedział przesuwając językiem po zębach. Zarobił za to udawany cios i dziewczyna wreszcie się uśmiechnęła. – Zostaniesz do rana to odpoczniesz, a może i na małe śniadanie się załapiesz.
Przesunął znacząco ręką po jej pośladkach i ponownie wpił się w jej usta. Ich ciała po mimo krótkiej przerwy zareagowały natychmiast. Gabriel skierował swe kroki do sypialni i… I w tym momencie ktoś zadzwonił do drzwi…

Yuri

edziulek