[+18] Po prostu ty

Tina

No to ja mam odwrotnie. Mogłabym pewnie i napisać następne rozdzialiki, może nawet dośc szybko, ale nie mam czasu w ten weekend. Na poniedziałek musze napisać kilka stron o mojej pracy magisterskiej buuu

Megan

To ja się dołączam do grona informacyjnego :hamster_evil:

i powiem, że ja mam wenę i czas na napisanie rozdziału, którego 1/4 mam, ale... ale niestety po ostatnich ekscesach i nie słuchaniu przemiłego pana doktora się tak doigrałam, że właściwie mam zakaz korzystania z laptopa w za dużych ilościach :hamster_dunno:

ale spodziewajcie się niespodzianki być może niedługo bo jestem strasznie nieposłuszną pacjentką :hamster_evil:

Chociaż nie powiem, dzisiaj załapałam doła :hamster_cies2:

Tina

To ja czekam w takim razie nieposłuszna pacjentko :hamster_evil:

A doła to złap i przez okno wywal :hamster_XD:

Albo załatw jak głoda :hamster_XD:

Megan

Yuri

Macie i cieszcie się, że napisałam po tak długim czasie :hamster_XD:

nie przyszło mi to łatwo.
Zadowolona nie jestem ale w sumie w rozpacz też nie popadam ^^

PART 11

Jadąc do domu zastanawiał się czy Yuri już się obudziła, jak się czuje i przede wszystkim co i dlaczego wydarzyło się wtedy w wytwórni. Czyżby chodziło o tego samego mężczyznę o którym ewidentnie przez przypadek wspomniał U:zo wywołując tym samym zażenowanie u Yuri i złość u Tiny?
Tora czuł wzbierający w nim gniew. Postanowił dopytać Takeshiego o wszystko o czym mężczyzna mógł wiedzieć. Znali się dość dobrze więc miał nadzieję że da radę z niego wyciągnąć wszystkie potrzebne informacje. Chwycił swój telefon i nie zastanawiając się nawet chwili dłużej wybrał numer do Takeshiego.

Po ciele Tiny przebiegł kolejny dreszcz. Potrzebowała czyjegoś ciepła, wsparcia. Dzisiejszy dzień całkowicie wyprowadził ją z równowagi. Brakowało jej bliskości drugiego człowieka. Przez chwilę wahała się zastanawiając się czy powinna, jednak po chwili oddała się ciepłym dłoniom mężczyzny i jego silnym ramionom. W końcu to tylko jeden mały uścisk nic poza tym.
Czując opuszki jego palców na swojej szyi a potem wplatające się dłonie w jej bujne kręcone włosy poczuła się trochę nieswojo. Powoli zaczynało do niej docierać iż na zwykłym przytulaniu się nie skończy jeśli czegoś nie zrobi by powstrzymać mężczyznę, który pomimo wszystko ją pociągał.
W końcu odpychając go delikatnie od siebie spojrzała mu w oczy
- Dlaczego wróciłeś? - zapytała patrząc na niego pustym wzrokiem
- A źle zrobiłem? - zapytał gładząc jej policzek na co dziewczyna zareagowała od razu wtulając się w ciepło bijące z jego dłoni – przecież widzę że coś się dzieje, nie mogłem cię tak zostawić.
Znów spojrzała na niego. Jej oczy wypełniał smutek za którym skrywała swoje prawdziwe pożądanie. Dotknęła delikatnie dłoni mężczyzny
- Saga... to nie ma sensu.... ja... ja kogoś mam
- Cii... - szepnął dotykając jej ust na znak by nic nie mówiła
Jej oczy zaszkliły się wypełniając powoli łzami. Nie rozumiała swojej reakcji, nie rozumiała swoich uczuć, emocji jakie nią teraz targały. Po chwili Saga znów miał ją w swoich ramionach. Przeczesując jej włosy szeptał cicho różne słowa pocieszając ją i uspokajając. Ujął jej twarz w swoje dłonie i pocałunkami zmywał z jej policzków słone łzy.
- Nie chcę byś miała kogoś innego – szepnął – chcę byś była tylko moja... - dodał przygryzając delikatnie jej ucho i wywołując jednocześnie cichy jęk z jej ust
- Saga... - zaczęła powoli lecz jej słowa zostały przerwane pocałunkiem złożonym na jej wargach.
- Nic nie mów... i tak długo czekałem.
Tina miała mętlik w głowie czując na swoich wargach gorący oddech Sagi. Miała przecież Jona, po tak długim czekaniu miała go tylko dla siebie. Choć tak naprawdę nie mogła mieć pewności że poranny seks nie był tylko przygodą dla wokalisty.
Gdy Saga ponownie przywarł do jej ust nie miała już wątpliwości że mężczyzna pozwoli jej to przerwać i grzecznie pójdzie do domu. W sumie sama chciała spróbować … zobaczyć jak im razem będzie. Wiedziała że nie powinna szczególnie teraz gdy już na 100% będą razem współpracować jednak kolejne pocałunki Sagi umiejętnie ją ogłupiały odciągając od myślenia o konsekwencjach następujących po sobie wydarzeń.
Wargi basisty były niesamowicie miękkie i takie soczyste. Gdy poczuła jak jego dłonie wślizgują się pod materiał jej bluzki zamarła na chwilę i choć już postanowiła że tego wieczoru mu się odda odepchnęła go zdecydowanie odsuwając się. Saga próbował ją znów do siebie przyciągnąć lecz Tina uśmiechając się wskazała na drzwi dając do zrozumienia chłopakowi iż wypadałoby przekręcić w ich kluczyk. W końcu nieproszeni goście byli im w tym momencie bardzo nie na rękę. Podeszła do drwi w których po chwili dało się słyszeć ciche kliknięcie. Przyciemniła światło... zaraz po tym poczuła wtulającego się w jej plecy Sagę
Odwrócił ją gwałtownie przodem do siebie i przyparł do ściany całując ją zachłannie, penetrując wnętrze jej ust językiem.

Tora zły na cały świat przekręcił klucz w zamku swojego mieszkania. Nie był zadowolony z faktu że U:zo nie odbierał choć zdawał sobie sprawę z tego iż mieli odbyć dziś próbę przed kolejnymi nagraniami, a znając Gackta będzie ich trzymał tak długo w studio aż zapamiętają iż spóźniać się lekko mówiąc nie wypada.
Otwierając drzwi zaniepokoiła go ciemność panująca dookoła. Ciemność i cisza... W grę nie wchodziło iż Yoshiko zostawiła śpiącą Yuri samą. Zapalił światło przechodząc powoli do czystego już salonu nasłuchując jakichkolwiek dźwięków. Nie usłyszał nic...
W końcu na stole w salonie dojrzał dużą kolorową kartkę. Wziąwszy ją do ręki zaczął czytać:
„ Kochany braciszku, jak zapewne zauważyłeś nie ma nas. Nie chciałam dzwonić ponieważ nie wiem ile ci się zejdzie z kontraktem. My czujemy się dobrze. Ja lepiej niż Yuri ale ogólnie obie nie narzekamy. Pojechałyśmy do szpitala - pomimo wszystko twoja dziewczyna złym pacjentem nie jest. Jedziemy tylko zrobić rentgen więc wrócimy szybko... myślę że na 20 się wyrobimy. Yoshiko”
Oczy Tory przykuły dwa zwroty - „Twoja dziewczyna” i „zrobić rentgen”...
O ile pierwsze wywołało w nim mocniejsze bicie serca to drugie zdecydowanie go wystraszyło. Miał nadzieję że dziewczynie nic nie grozi i rentgen nie wykaże nic złego. Spojrzał na swój zegarek. Była 20.30... ponownie zerknął na kartkę zostawioną przez siostrę.
„miały być na 20” pomyślał nerwowo szukając swojego telefonu. Już miał wybrać numer gdy usłyszał cichą rozmowę pod drzwiami swojego mieszkania. Podbiegł do nich szybko i otworzył energicznym ruchem patrząc na zaskoczone dziewczyny.
Yoshiko uśmiechnęła się ciepło patrząc na swojego wyraźnie zmartwionego brata. Klepnęła go lekko w ramię wchodząc do mieszkania.
- Nic jej poważnego się nie stało – szepnęła mijając go a potem spojrzała na Yuri i wyciągnęła do niej dłoń zachęcając by dziewczyna weszła do środka. Niepewnie ujęła dłoń siostry Tory i weszła do pomieszczenia mijając lekko zdezorientowanego chłopaka.
Po chwili znaleźli się wszyscy w salonie
- Tu masz receptę – powiedziała Yoshiko podając Yuri kartkę – i w razie co dzwoń
- To ty już idziesz?- zapytał Tora
- A po co ja wam tutaj – odpowiedziała uśmiechając się i jednocześnie puszczając oczko do Yuri – odprowadzisz mnie do drzwi? - dodała patrząc tym razem na brata
- Tak jasne
Podchodząc do drzwi Yoshiko zatrzymała się patrząc w oczy Tory
- Opiekuj się nią dobrze. Dziewczyna dużo przeżyła... daj jej trochę czasu, może ci powie co się stało... ale nie naciskaj, I... bądź cierpliwy, ona na pewno nie ma teraz ochoty na związek
I nie czekając na jego odpowiedź zniknęła za drzwiami zostawiając Torę z otwartymi by skomentować uwagę siostry ustami.
Był zdezorientowany, lecz zarazem poczuł ulgę ponieważ Yuri nie groziło nic złego. Spojrzał w stronę salonu gdzie dziewczyna siedziała opierając głowę o opacie sofy. Na jej twarzy widniał smutek i zmęczenie.
Powoli podszedł do niej siadając naprzeciwko. Dziewczyna spojrzała na niego i uśmiechnęła się niepewnie
- Dziękuję... za wszystko- powiedziała cicho
- Nie ma za co... a... czy powiesz mi co się stało dokładnie?
- … Tora... a możemy na razie o tym nie rozmawiać... ja...
- Spoko nie ma problemu – przerwał jej nagle chłopak. No ta miałem być cierpliwy pomyślał i przeklął w duchu iż nawet pięciu minut nie potrafił wytrzymać by nie zapytać dziewczyny o wydarzenia dzisiejszego dnia i nie zasmucając jej ponownie.
- Tora... - zaczęła ponownie – wiem że proszę o wiele, ale... czy mogłabym zostać u ciebie dzisiaj?
Tina nie odbiera moich telefonów, a do mieszkania... cóż.. wolałabym nie wracać
Tora nie mógł uwierzyć jej słowom... Tak oczywiście mogła zostać, cieszyło go to... może lepiej ją pozna.. nie... nie będzie jej męczył. Poczeka grzecznie na odpowiedni moment... poczeka aż ona sama mu wszystko opowie... może kiedyś nadejdzie taki moment.
- Zostań tu tak długo jak tylko chcesz – odpowiedział – przygotuję ci pokój gościnny
- Właściwie... - Yuri przygryzła lekko wargę bojąc się reakcji Tory który właśnie wstał by skierować kroki do pokoju gościnnego – właściwe to Yoshiko już to zrobiła
Tora nie ukrywał swojego zaskoczenia i być może lekkiej irytacji. Niby z jednej strony miał problem z głowy, a z drugiej nienawidził jak jego siostra mieszała się za bardzo w jego sprawy...
- Jesteś zły?
Yuri popatrzyła na niego z troską, a wszystkie złe emocje opadły z niego. Wpatrywał się przez chwilę w jej zielone oczy nie mogąc się od nich oderwać. W końcu otrząsnął się z transu i uśmiechną do dziewczyny.
- Nie, nie jestem zły. Cieszę się że Yoshiko o wszystkim już pomyślała. Chcesz się już położyć?
Yuri skinęła głową i znów spojrzała niepewnie na Torę...
- A mogłabym wziąć prysznic? - zapytała
- aa.... tak, tak jasne... zaraz ci przyniosę ręcznik... potrzebujesz czegoś do spania?
- Gdybyś mógł mi coś dać byłabym wdzięczna.
Tora uśmiechną się widząc rumieniec na twarzy dziewczyny. Widać było iż nie była przyzwyczajona do takich sytuacji... w sumie on też nie. Po chwili przyniósł jej duży ręcznik i dużą długą koszulkę
- Może być to? - zapytał podając rzeczy dziewczynie
- Oczywiście – odpowiedziała Yuri. Czuła się nieswojo. Nigdy nie przebywała sama z mężczyzną w jego mieszkaniu pomijając oczywiście Ryo. Nawet do U:zo nie przychodziła sama. Cała ta sytuacja wydawała się lekko mówiąc niezręczna
- W łazience są kosmetyki mojej siostry, myślę ze nie będzie miała nic przeciwko jeśli z nich skorzystasz
- A tak... Yoshiko już mi mówiła
Tora ponownie spojrzał z niedowierzaniem na dziewczynę, jego siostra coraz bardziej go zaskakiwała. Aż dziwne że nie dała Yuri żadnych ubrań biorąc pod uwagę całe to przedsięwzięcie.
- No skoro tak... to czuj się jak u siebie w domu - odpowiedział nie pytając o nic
Chwilę potem Yuri zniknęła za drzwiami łazienki. Gdy rozszedł się w niej dźwięk wody rozpraszającej się o podłogę Tora westchną ciężko zdając sobie sprawę iż ciężko mu będzie przetrwać tę noc gdy Yuri będzie tuż obok...
a on biedny będzie musiał trzymać na wodzy swój język...
i nie tylko to...

Megan

Yuri

Megan

Yuri

Tina

Co prawda Meg powinna być pierwsza, ale tam pojawię się za sekundę :hamster_XD:

Yuri

Tina

Megan

Yuri

Megan