{P16} Somebody To Love

Ayano · Wysłany: Wto 0:36, 24 Mar 2009 Temat postu: {P16} Somebody To Love

Tytuł: Somebody To Love
Przedział wiekowy: P16
Typ: krótki tasiemiec
Gatunek: romans, komedia, dramat
Miejsce: Korea Południowa - Seul
Występują:
Micky
Junsu
Moni -->Eun Mi (przyjaciółka po fachu)
Ayano --> Jin Ae
+ reszta szynek

Chciałam napisac coś ambitnego. Cóż...nie udało się XD

Rozdział 1

Przyszłość, nigdy tak naprawdę mnie nie interesowała. „Żyj chwilą.” Takie było moje motto i tego kurczowo się trzymałam. Żyłam z dnia na dzień wierząc, że widziałam juz wszystko i nic pięknego mnie nie spotka. Jakże sie myliłam.

Kolejny piękny...zasrany dzień – pomyślałam. Odkąd minęło kilka dni od naszego przyjazdu do Seulu jak wszystko, co trwało dłużej niż kilka godzin zaczęło mnie niemiłosiernie nudzić.
Uliczki, domy, drzewa, wszystko to, co na początku wydawało sie być kolorowe, fascynujące i unikalne teraz oblała fala szarości i monotonii.
Mówiłam jej, że tak będzie, ale nie chciała mnie słuchać – „Rozerwiesz się. Będzie fajnie” – Powtarzała. Ah, że tez dałam się na to namówić. I co dalej?
Praca, a cóż by innego. Przynajmniej mogłam robić to, co lubię – tańczyć. A raczej uczyć jak robić trzy podstawowe kroki na płaskiej powierzchni, bez zaliczenia gleby bandę amatorów. Za co?!

- Jak tam...juz po zajęciach? – Wypaliła jasnowłosa dziewczyna o jasnych oczach wpadając z impetem do sali. Ta, to lubiła mnie denerwować i powoli doprowadzała swój kunszt do perfekcji. Dogadałaby się z Wojewódzkim – pomyslałam. Tyle, ze wyglądaliby jak supermodelka i karzeł, gdyż dziewczyna miała swoje centymetry. Ah, czasami czułam się taka malutka.
- Tak, sfora juz sobie poszła, a raczej wybiegła całym stadem w tanecznym kroku czaczy – prychnęłam poirytowana. Co ona sobie myśli? Ja tu zapierdzielam, a ona siedzi w domu na tyłku nad 3Dmax’em i skleja trójwymiarowe podróby Michaela Jacksona.
- No to mam dla ciebie coś na od stresowanie – W jej oczach dostrzegłam niebezpieczny błysk, a uśmiech wywołał u mnie uczucie przerażenia. Bałam się zapytać
– Co... masz na myśli?

- Za co?!!!!! – Jęknęłam zdegustowana po raz 120 w przeciągu godziny, co dawało jakieś dwa jęknięcia na minutę.
- Myślałam, ze lubisz TVXQ, zwłaszcza Su! - Widać było, że zbiłam ja z tropu. Co z tego, że go lubiłam? BA, kochałam odkąd po raz pierwszy zobaczyłam jego przecudny uśmiech. Dobrze wiedziałam, ze nie mam najmniejszych szans, a on pewnie zdając sobie sprawę ze swojej sexualności i bycia gwiazda zalicza wszystkie laski z wyższej półki. Mimo wszystko nie przeszkadzało mi to w całowaniu jego plakatów wiszących na ścianie mojego pokoju i tapety w monitorze.
Z resztą zupełnie tu nie pasowałam. Nie wiedziałam gdzie Eun Mi mnie zabiera, więc wyszłam z domu w fioletowej bluzie z kapturem i czarnych dżinsach. Biorąc pod uwagę prawie nagie tłum do okoła mnie, musiałam wyglądać co najmniej śmiesznie.
- Tu jest za dużo ludzi! – Jak by mi nie wystarczała zgraja na zajęciach. Z drugiej strony, mogłam choć na niego popatrzeć. Moja towarzyszka spisała się, gdyż stałyśmy prawie pod samą sceną. Gdybym chciała, mogłabym chwycić go za nogawkę, zwalić z podium i przelecieć na oczach widowni. Tylko, po co?
Przebywając pośród rozwrzeszczanej cassiopei, jeszcze bardziej pogłębiało się uczucie, że jest tak odległy. Westchnęłam głęboko i oparta o barierkę zamknęłam oczy. Nagle pisk rozszalałych z podniecenia fangirl’ów kręcących stanikami jak lassem, podniósł się o kilka decybeli
- Co jest do cholery...zdjęli spodnie, czy jak? – Pomyślałam. Nie miałam najmniejszej ochoty otwierać oczu. Byłam wdzięczna losowi, gdy nagle wycie zmieniło kierunek. – Albo któregoś dorwały, albo chłopcy efektywnie pozbywali się sie resztek odzienia.
- Nie wydajesz się być zainteresowana – Dobiegł mnie aksamitny głos osoby stojącej na wprost przede mną, głos, który dobrze znałam. Otworzyłam powoli oczy. Nasze twarze niemal się stykały, odskoczyłam raptownie, gorączkowo próbując uspokoić tętno. Jasnowłosy amant uśmiechnął się serdecznie. Świat na chwilę zawirował, natychmiast oblałam sie rumieńcem.
- Wybacz, krzyczące fangirle nie robią na mnie wrażenia. – Uśmiechnęłam się niepewnie, słysząc swój lekko zblazowany głos.
- Nie one mają robic na tobie wrażenie – Skwitował, dając jakieś tajemnicze znaki do reszty swojego zespołu, który jak mi sie wydawało odciągał od niego uwagę natrętnej publiczności.. Musze przyznać, że całkiem skutecznie.
- Podoba ci się?- Chłopak uniósł brew widząc moje rozbawienie.
Nasze oczy znów się spotkały, jednak z transu wyrwała mnie Eun Mi ciągnąc zawzięcie mój rękaw.
- Jin Ae!!! Zrób coś! – Jęknęła przerażona. - Każ im przestać! NIE!!! YOOOO!!!
Tego parsknięcia nie udało mi się juz powstrzymać. Skuliłam się lekko zakrywając usta reką by śmiechem nie przekrzyczeć piszczącej publiki. Trochę żal mi było biednej Eun Mi, która na widok macającego się Miśka i Mina po drugiej stronie sceny rzuciła się rozpaczliwie pomiędzy konkurencje.
- To dopiero przedstawienie. Długo nie dam jej o tym zapomniec! – Bąknęłam pomiedzy pasmem parsknięć.
Nagle coś się zmieniło. W jednym momęcie stałam sobie spokojnie obserwując przedstawienie, a w drugim byłam juz za barierką.
- Co robisz? – Syknęłam do Junsu gdy złapał mnie w pasie.
- Długo ich nie zatrzymają, więc musze się streszczać. A ty idziesz ze mną.
Na nic zdały się protesty i kurczowe trzymanie się barierki. Gdy zorientowałsię że nie da rady ruszyć mnie w normalny sposób, obrał inną stretegie. Złapał mnie mocno od tyłu za ramiona i pociągnął za scene.
- Eun Mi!!! EUUN MIIIIIIIIIII!!!!! – Wrzasnęłam – RATUNKU Eun Mi!!!

Yuri · Wysłany: Śro 21:56, 25 Mar 2009 Temat postu: Re: {P16} Somebody To Love

Ayano · Wysłany: Śro 22:45, 25 Mar 2009 Temat postu:

Doriito · Wysłany: Pią 18:08, 27 Mar 2009 Temat postu:

Pierwszy rozdział a taki fajny aż strach pomyśleć co będzie dalej :hamster_bigeyes:

Kiedy nastepny??

Ayano · Wysłany: Nie 2:12, 29 Mar 2009 Temat postu:

Doriito · Wysłany: Nie 18:14, 29 Mar 2009 Temat postu:

Ayano · Wysłany: Nie 21:28, 29 Mar 2009 Temat postu:

Doriito · Wysłany: Pon 0:09, 30 Mar 2009 Temat postu:

Megan

Łoooo ale fajne :hamster_bigeyes:

Nie bede cytować bo ledwo na oczka widzę ale bardzo mi się podoba :hamster_bigeyes:

Czekam na ciąg dalszy!! :hamster_bigeyes:

Ayano

Oki w sumie to mogę już wstawic co nieco ^.^''

Rozdział 3

Wilgotne powietrze, żółtawe, blade ściany. Co to ma być?
- Ty, ty...sadysty.. Sadysto! – Wrzasnęłam.
Wolałam nie dodawać świnio. Jeszcze by sie wkurzył i podrzucił mnie kolegom po fachu. Takiemu TOP’owi z BigBangu, albo G-Dragon.
Choć z drugiej strony, on akurat zajmował u mnie wysoką pozycje wśród męskiego rankingu. Ten to dopiero jest dziwny. Miyavi przy nim wymięka. Pamiętam jak oglądałam klip do „Oh my friend” zrobili tam z niego wariata. Musze przyznać, że nadawał się do tej roli doskonale.
Ja i bez tego dałabym mu żółte papiery.
- Gdzie jesteśmy? – Dodałam już łagodniejszym tonem. Co ja będę na niego gardło zdzierać jak itak wszystko przez niego przelatuje. Ignorant!
- W łazience - Odparł po chwili. Ściągnął koszulkę i rzuciwszy niedbale na krzesło zaczął majstrować przy zamku od spodni. Zasłoniłam oczy.
- No ty się opanuj!!! – Jęknęłam rozpaczliwie szarpiąc za gałkę od drzwi. Co za pioruńskie drzwi! Nie chcą się otworzyć.
- Nie wyjdziesz. Juz ci mówiłem...nie chciałaś czekać tam, to poczekasz tutaj. – Spojrzałam na niego z pode łba, usilnie zmuszając się do ograniczenia widoczności od jego głowy do ramion. Było to prawie nie do zniesienia. Jego twarz przybrała wyraz perwersyjny, po czym udał się pod drzwi do prysznica, zamykając je za sobą.
- Cholerne drzwi! – Warknęłam po raz ostatni, zamachnąwszy się mocno przywaliłam w obiekt mojej furii i osunęłam się wkurzona na ziemie.
- Plan, plan....jakiś plan, tylko szybko. Eh, jak trzeba to nigdy nic do głowy nie przychodzi.
Ubranie, zostawił ubranie! A to cymbał.

Tic, tac... czas leci. Co on tam robi, masturbuje się, czy jak? Nawet ja tyle w łazience nie siedzę. No, chyba że mam rozwolnienie i siedzę na klopie.
Tam nie ma kibla, nie? Fuj, to by było nie higieniczne. Wzdrygnęłam się na samą myśl.
Drzwi otworzyły się. Wyszedł Junsu, ku mojemu zaskoczeniu był ubrany!!! I to jak! Elegancko, jak na rozdanie nagród.
Jęknęłam rozczarowana, czym zwróciłam jego uwagę na to, co miał na sobie nim zniknął pod prysznicem.
Wszystko pływało nasączone woda i szarym mydłem w umywalce.
- Nie zbyt to oryginalne.
Prychnęłam unosząc podbródek wysoko. Oryginalności mu sie zachciało. Jaśnie pan szlachcic odpicowany wychodzi z publicznej łaźni dla pseudo vipów.
Tez mi coś! A miałam taka nadzieje, że będzie łaził z morka plama na dupie.
- Teraz twoja kolej - Xiah uśmiechnął się i podszedł bliżej. Serce mi podskoczyło do gardła.
- Chyba żartujesz!!!!!

Takiego strachu i wstydu w życiu się nie najadłam. Gdy do mnie podchodził, naprawdę wtedy myślałam... z resztą nie ważne.
Teraz jestem bezpieczna pod prysznicem. Pod MOIM prysznicem!
Gdy juz miałam powalić go moim lewym sierpowym, obdarzył mnie takim uśmiechem, jaki lubiłam najbardziej, gdy jeszcze nie byłam na niego wkurzona.
I co? Cała moja nagromadzona wcześniej agresja poszła się... no właśnie.
- Jak on to robi? - pomyślałam.
Gdy nieco ochłonęłam wyjaśnił mi cały misterny spisek. Otóż dziś wieczór organizowana jest duża impreza dla Vipów, na której ponoć głównie pojawią się same pary.
Tak, więc chłopcy, postanowili spełnić swoje postanowienie noworoczne i znaleźć sobie tym razem partnerki. Co za tandeta.
Trochę marne wytłumaczenie ze zrobienia ze mnie totalnej idiotki.
Z resztą same pary? Co to za kretyńska impreza?
- Same pary - powtórzyłam w zadumie. Chwila, dziś są... - Walentynki!!!
Otworzyłam buzie ze zdziwienia, a Su ponownie się uśmiechnął.
- Ooo nie! Nie, nie i jeszcze raz NIE!!! – W moim głosie pobrzmiewały nutki histerii.- Nie wrobisz mnie w to!
Mówienie do niego poniekąd przypominało mi wątpliwą konwersacje z moją małą kuzynką, kiedy to nie chciała zjeść warzyw.
Skończyło się na kompromisie. Ona wyczyści wszystko z talerza a w zamian pożyczam jej swoje mp3. Ale tym razem o kompromisie nie ma nawet mowy!
- Wychodzę! - Powiedziałam wielce oburzona i napuszona jak paw. Chłopak zatrzepotał kilka razy rzęsami, po czym posłusznie i nonszalancko otworzył przede mną drzwi kłaniając się nisko. Pewnie myślał, że zrobi na mnie wrażenie, albo weźmie mnie na litość.
Phiii, tez mi coś! Żeby padł na kolana i błagał itak nic z tego.
Idąc korytarzem, czułam na sobie jego spojrzenie. – Ciekawe, jakie pranie mózgu robiła teraz reszta Eun Mi? – Stanęłam – O nie! A to sprytny intrygant.
To, dlatego nas rozdzielił! – Przyspieszyłam kroku. Z dala widziałam zbliżające się wejście do holu i siedzącą kumpele, bąkająca cos pod nosem..
- Eun Mi! Wstawaj wychodzimy! – Ryknęłam przechodząc obok niej. Nawet nie drgnęła – Ogłuchłaś czy jak? Rusz te swoje okrągłe cztery litery, bo jak cię w nie kopne to pokonasz trasę do domu w 5 min i zaoszczędzimy na środkach lokomocji.
Blondynka zerknęła na mnie spode łba, minę miała nie do wiwatu.
- Zostałam zastraszona. Zmusił mnie. – Jęknęła, czekając na moja reakcje. Chciała reakcji...no to ją dostała.

- Ja z tobą zwariuję! - Każda część mojego ciała gotowała się z furii. Co za cholerna, żeńska odmiana Brutusa! - Czy choć raz nie możesz powstrzymać się od wchłaniania wszystkiego, co ci w łapy wpadnie...
- Przepraszam... naprawdę... – Wyjąkała wyraźnie skruszona. Eh, co mi po jej skruszonej mince niewiniątka. Wdepnęłyśmy w niezłe gówno.
- Ty mnie nie przepraszaj! – Dawałam upust złości - Tam będą same VIPy. Bierzesz pod uwagę jak będziemy przy nich wyglądać?
- No to już jest jakiś pozytyw, może jakiegoś uda nam się w toalecie przelecieć! - Nie, no tylko załamywać ręce.
- Tego tutaj możesz przelecieć w toalecie obok matole bezduszny i będzie po krzyku! – Wrzasnęłam wskazując palcem na Miśka.
Kawalera jej sie zachciało, tez coś!
- Aishhhhhh! - Wkurzona odwróciłam się. Widziałam, jak Jae zagryza górną wargę i odwraca wzrok, próbując się nie roześmiać.
A za sobą poczułam cichy śmiech Yoo , wysyłający wibracje aż po fundamenty budynku. Reszta grupy gdzieś zaginęła. Byłam prawie pewna, że ruszyli na kolejne polowanie partnerek.
- Czemu ja? - Spytałam wreszcie - Sam mówiłeś, że nie byłam zainteresowana!
Tak było. A przynajmniej zaraz po tym jak zobaczyłam jego tyłek machający na scenie i stwierdziłam, że nigdy go nie pomacam.
- I właśnie o to chodzi. Mnie natomiast nie interesują płytkie, wrzeszczące fanki, które najchętniej by mnie rozebrały, oprawiły w ramkę i powiesiły nad łóżkiem.
- Skąd wierz, że i ja bym tak nie zrobiła - bąknęłam pod nosem. Jego buzia promieniała, to było az bolesne.
- Czyli nie mamy wyboru, zgadza się? – W odpowiedzi wszyscy pokiwali głowami. Wyraźnie rozpierała ich duma. – A niech ich !
Przez myśl przechodziły mi najczarniejsze scenariusze, jak tez sposoby pozbycia sie ich. W tradycyjny sposób, bądź mniej konwencjonalny.
W końcu dałam za wygraną. Toż nie zostawię tej wariatki samej, bo zrobi krzywdę im, czego pragnęłam, bądź sobie, co akurat było wysoce niewskazane.
Ah, ten wysoki czynsz...
- Ale wtopa – pomyślałam wychodząc spod prysznica. – Cóż, przynajmniej podwieźli nas siłą do domu i dali dwie godziny na wyszykowanie się. To juz coś!

Megan

Ooo XDDD
Te teksty ... boskie!! :hamster_bigeyes:

Nie wysilię się dziś zbytnio, jutro wrócę ale czekam na nexta!! :hamster_smile:

Doriito

Calkiem fajnie piszesz, super ci to wychodzi :hamster_bigeyes:

Kiedys nastepny??

Megan

Właśnie!!!
Kiedy dalej? :hamster_bigeyes:

Doriito

Ja niechce nic mówić ale.... :hamster_evillaugh:

Megan

Ale jak zaczynasz to kończ :hamster_evillaugh:

Słuchamy