{P18} True Face

Megan

Ahh.. Blood_baby boski rozdział :hamster_bigeyes:

blood_baby

chcecie macie :hamster_evil:

Rozdział IV

Xiah
Co było wczoraj…? Wcale nie jestem pewny czy chcę pamiętać wczorajszy wieczór…
W sumie to nie chcę tam iść. Zawsze marzyłem o tej chwili, ale… Ale teraz to już nie jest takie proste jak kiedyś, teraz jest Tina. Tina którą z pewnością zawiodłem. Może nawet już nie będzie mi chciała wybaczyć… Tak panie Junsu, zwalił pan sprawę po całości. Zachciało ci się panienki… Ale… Nie, żadnego ale, idziemy tam, ok., ale zajmujemy się tylko Tiną, kapujesz? Boże, musi być ze mną naprawdę źle, zaczynam mówić do siebie. Najpierw niekontrolowany ślinotok, teraz to. Ja chyba naprawdę jednak skorzystam z pomocy jakiegoś fachowca…
Dlaczego się tak boję przed wejściem tam? Menager ma swój klucz. Czy to aby na pewno dobrze…?
Ok., tego to nawet chyba Micky się nie spodziewał. Jak można wypić tyle w tak krótkim czasie. I na dodatek wymagają od nas jakichś karniaków. Co to w ogóle jest ten karniak?
Wcisnęli mi do ręki szklankę z jakąś podejrzaną zawartością. Powąchałem. Zapach spowodował u mnie reakcję zwrotną, a naprawdę smakowało mi to co zjadłem, więc aby uniknąć patrzenia na to po raz drugi, szybko opróżniłem szklankę. Do doniczki. Niech się kwiatuszek napije, może nie padnie… Podstępnie dopadłem do butelki z wodą. Tak, po tylu latach ma się to doświadczenie. Dziś zamierzałem być trzeźwy. Muszę pogadać z moim kochaniem. Ale dlaczego nawet na mnie nie patrzy. Cały czas tylko obserwuje Mikę.
Nie, Sia, nie patrz tam! Zabraniam stanowczo! Już raz się zbłaźniłeś, no dobra dwa razy. Starczy! Patrz na coś innego. Hmm… jeśli Hero będzie w takim tempie pił, to dość szybko odpadnie. Ale co on taki nie zorientowany? A….! Nie, Sia nie patrz w tamtą stronę! Cholerna Mika….
Czyli Hero też ją chce… Ciekawe czy tylko przez zakład, czy naprawdę… Ale… stop! Ja już mam na kogo patrzeć. Zaraz, zaraz… Co Kame robi tak blisko Tiny?? Mojej Tiny?!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sia nagle, jakby wyrwany z letargu zauważył, że koło jego dziewczyny kręci się inny, i to dość skutecznie się kręci. Momentalnie zapomniał o Mice i wszystkim co z nią związane. Teraz liczyło się tylko wymyślenie długiej i bolesnej śmierci dla tego zuchwalca…
‘Co?!!! Tak, dla niej też….’ Stwierdził w myślach po tym jak Tina bezczelnie oparła się plecami o pierś Kame. ‘Jak mogła? Ok., rozumiem że mogła być zła, ale ja nie zrobiłem czegoś takiego… ja się tylko gapiłem… ale to?! Zachowują się jak para…’ Nagle w oczach Sia pojawił się ból i smutek, a w myślach jedno pytanie: ‘Aż tak cię skrzywdziłem że na to zasłużyłem…?’
Tina po mimo iż zauważyła swój błąd, nie zachowywała się tak, jakby chciała go naprawić. Spokojnie gadała z Kame nie przejmując się Junsu, który coraz bardziej się załamywał. ‘A jeszcze dziś rano było tak dobrze…’.
Zajęty wymyślaniem sposobu zabicia Kame Sia nie zauważył dwóch istotnych rzeczy. Po pierwsze, że coraz bardziej szczęśliwy Wacko co chwila dolewa mu czegoś do szklanki, co na dodatek spokojnie Xiah pije całkowicie pozbawiony w tym momencie smaku, a po drugie że grają w butelkę.
‘O nie, tego już za wiele…Co oni sobie myślą…’ było jedynym co przemknęło przez umysł Sia w momencie kiedy Tina wypełniała swój rozkaz. To co wydarzyło się potem działo się już bez udziału jego mózgu. Wstał i z zamiarem zabicia gołymi rękami podszedł do całującej się pary.
- Zapomniałaś już że tu jestem?! Myślisz, że co robisz?! Przytulasz się do niego, całujesz… Dlaczego? Co ci takiego zrobiłem? To za to że patrzyłem się na Mike? Czy to taka zbrodnia? Przecież ja… Ja się tylko patrzyłem… - Rozpacz w jego oczach poraziła wszystkich. Nagle Tina jakby zorientowała się co zrobiła, zerwała się z miejsca i pobiegła zatrzaskując się w łazience. Jednak Sia nie zawracał sobie tym głowy. Patrzył na Kame. Patrzył wzrokiem, który nikomu nic dobrego nie wróży. Kame zaczął się zastanawiać, czy przypadkiem nie powinien być teraz gdzieś indziej…
- Spokojnie panowie, wszystko da się jakoś załatwić. – Edit wkroczyła do akcji z butelką czystej w ręce. ‘Przynajmniej mam taką nadzieje…’
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dalej, co było dalej? Tak, piliśmy, Edit coś mówiła, Kame też, ja chyba też…
Może rzeczywiście da się wszystko załatwić. Trzeba tylko tak jak mówi Gabriel, znaleźć przyczynę. Ale o co tak właściwie chodzi?
A potem? A potem obudziłem się z głową Kame na swoich kolanach. Czyi chyba jednak się pogodziliśmy…

Kame
Wczoraj…
Pojechaliśmy do mieszkania TBD. Zastanawiałem się czy ta smutna ślicznotka też tam będzie, ale pewnie tak. No i była… Wciąż czymś zaskoczona i lekko zasmucona, ale patrząc po ilości alkoholu na miejscu, może da się ją rozruszać.
- Myślisz że uda mi się poprawić jej humor.
- Myślę, że jeśli Xiah dalej będzie taki zajęty Sakrum to na pewno… - Jin tak jak ja był zadowolony z naszej obecności tu. Spokojnie, choć lekko zaskoczeni mocą, wypiliśmy to co nam dali i zajęliśmy się planowaniem jakby tu wychaczyć kogoś na noc. Tina totalnie nie orientowała się co się dzieje i co robi, więc byłem dobrej myśli. Nagle opadła do tyłu przytulając się do mnie. Tak.. wszystko było jak najbardziej pozytywne. Choć spojrzenie Junsu budziło we mnie lekko niepokój. Ale co tam, przecież nie będzie urządzał scen przy tych wszystkich ludziach. Tina też go zauważyła i poderwała się gwałtownie. Szkoda…
- Nie przejmuj się, nie przeszkadza mi to. – Zupełnie mi to nie przeszkadza, wręcz przeciwnie… Ale widząc minę jej ‘chłopaka’ tylko się uśmiechnęła i przeniosła na fotel. Jednak zaraz wróciła na swoje miejsce na podłodze z totalnie załamaną miną. Coś się stało?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kame przyglądał się dziewczynie z konsternacją na twarzy. Zastanawiał się co też mogło się stać. ‘Może jednak za bardzo zależy jej na tym całym Sia i nie chce go ranić? Nie, to nie mogło być to. Jakby to było to, to została by na fotelu. Więc co?’ Obserwując dziewczynę z ukosa intensywnie brał udział w grze. Ciekawiła go. U nich raczej trudno namówić dziewczyny na grę z takimi zasadami. Wreszcie po wielu próbach padło na Tinę. Jako że była lekko nie zorientowana Sabat za nią wybrał formę rozkazu. Mieli z Kame pocałować się z języczkiem przez 10 sek. Tak, właśnie na coś takiego Kame czekał… Ale nagle stało się coś nieoczekiwanego, coś co wisiało już od jakiegoś czasu w powietrzu, ale z powodu ‘innych’ zajęć nikt nie zwrócił na to uwagi. Kiedy skończyli Sia już stał na nogach z mordem w oczach…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Totalnie się przestraszyłem tego co w nich zobaczyłem. Widziałem już swoją śmierć i zastanawiałem się dlaczego nie jestem teraz, swoim zwyczajem, w jakiejś spokojnej knajpie. Co mnie podkusiło, żeby się opiekować porzuconymi zwierzątkami…
- Spokojnie panowie, wszystko da się jakoś załatwić. – Usłyszałem wesoły głos Edit. W tym momencie zauważyłem że Tina gdzieś zniknęła. No tak, zwal wszystko na mnie…
Potem… potem dużo piliśmy, rozmawialiśmy, a potem musiałem zanieść Edit gdzieś bo odpadła. Kiedy wróciłem Sia siedział na kanapie z naburmuszoną minę. Siadłem więc obok i przysunąłem kolejną butelkę.
- Słuchaj stary. To nie to że cię nie lubię, ale… Ona była taka smutna, po prostu chciałem służyć jej oparciem.
- W dosłownym sensie, co… - Sia przywołał akcję z tym jak się o mnie oparła
- No cóż… - Co miałem powiedzieć? No co? Nic… postanowiłem zmienić temat… - A ten pocałunek, po prostu taki był rozkaz. Oni by mi nie darowali gdybym jej nie pocałował. A ona była za bardzo pijana żeby się kontrolować. Musisz zrozumieć…
Tak, wiem, jestem samobójcą…
- Dobra, spoko, jutro z nią pogadam i jakoś wszystko się ułoży. – Junsu wychylił kolejny kieliszek. Jakiś taki zainteresowany nią się nagle zrobił odkąd Hero mu sprzątnął Mikę…
Potem… potem musieliśmy się jakoś dogadać skoro obudziliśmy się w takiej a nie innej pozycji…

Jin
Wczoraj…
Po przyjeździe na miejsce od razu się zorientowałem, że zostanę sam, bo Kame interesował się tylko tą blondyneczką. Nie mam nic przeciwko, ale mógłby też czasem pomyśleć o kumplu… Ach… wygląda na to że muszę sam o siebie zadbać. Widząc, że Tina coraz bardziej ‘zbliża’ się do Kame postanowiłem zastawić ich samych. Oczywiście na tyle na ile pozwalały warunki. Co prawda Junsu intensywnie ich obserwował, ale Kame w razie co powinien dać sobie radę. Jakby nie było w ostatnim swoim filmie grał boksera więc może się przy okazji czegoś nauczył. Ostrożnie zacząłem zbliżać się do Miki. Chciałem ją delikatnie acz stanowczo wyrwać z tego letargu. Już byłem tylko kilka kroków od celu i zastanawiałem się jak to zrobić, jednak w tym momencie ubiegł mnie Hero. Cholerna gwiazdeczka… Patrząc na dalszy rozwój sytuacji nie pozostało mi nic innego jak wycofać się z pola walki. Zawsze to samo…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pokonany i przybity Jin dosiadł się do ledwo przytomnego już Aresa i wypił zawartość jego szklanki. Zatkało go i rozpoczął pośpieszne poszukiwania czegoś do popicia. Po wypiciu kolejnej szklanki z sokiem, jak mu się zdawało, zakało go jeszcze bardziej. W szklance stanowczo nie było soku…
- Ocho, widzę, że ktoś tu chce się nieźle urżnąć. – Przez szum w uszach usłyszał wesoły głos Aresa. Po chwili obraz się zamazał i Jin stracił panowanie nad tym co się dzieje.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jin budził się ze świadomością, że nie jest sam, że ktoś go obejmuje, że on kogoś obejmuje. ‘Może wczorajsza noc jednak nie była taka straszna…’ pomyślał zadowolony. Jednak coś tu było nie tak. Ciało obok niego nie mogło należeć ani do Miki, bo zniknęła z Hero, ani do Dagi, Yunho raczej nie należy do osób, które dzielą się swoimi zabaweczkami. Ani tym bardziej do Edit. Zniknęła mu z oczu zaraz po rozpoczęciu zabawy, a po drugie ciało obok niego stanowczo nie pasowało do jej budowy. Jest tylko jedno rozwiązanie… Przerażony otworzył oczy i zobaczył… Sabata. Przytulającego się do niego, z pijackim uśmiechem na ustach Sabata. Tego już było za wiele. Zerwał się wystraszony i spadł na podłogę.
‘Spokojnie, jesteś ubrany, on też więc nic się stać nie mogło. ‘ Skołowany powtarzał sobie w myślach próbując sobie przypomnieć wydarzenia wczorajszego wieczora. Jednak na jakikolwiek wysiłek jego umysł reagował protestem w postaci niesamowitego bólu.
- Spokojnie. On śpi, wyjdź i zachowuj się jakby nigdy nic. A jak dorwiesz Aresa to się go wypytamy co i jak. Tak! – powiedział do siebie i jak najszybciej skierował się do drzwi.

Yuri

edziulek

A gdzie Changmin?! Ja chce Changmina!!! :hamster_cies2:

Tina

blood_baby

Yuri

colinka

*nieśmiało podnosi rekę do góry i...* :hamster_idea:

kiedy bedzie next? :hamster_bigeyes:

blood_baby

macie i się cieszcie, na kolejny trzeba będzie poczekać bo mi sie egzamiy zaczynają....

Rozdział XV
Gabriel/Sabat (plus o Wacko i Aresie)
Wczoraj… Wielka niezbadana tajemnica…
No skoro przyjechała Daga to nareszcie i Mika będzie pić. Ostatnio miała jakieś dziwne opory… No niby lider i powinna być odpowiedzialna, ale bez przesady!
Spokojnie trwała impreza powitalna kiedy ktoś otworzył drzwi i wtoczyli się oni. Ten głupi pomysł o daniu menagerowi klucza. Chociaż zaraz…. Mika przed chwilą przebąkiwała coś o zakończeniu picia, ale teraz… Tak, ja jestem za! Impreza powitalna przeistoczy się w wieczorek zapoznawczy. Nie można tak po prostu nie poczęstować gości… Nareszcie impreza jak za dawnych dobrych czasów…
- No to pokażcie jak się u was pije. – A co, trzeba się integrować i poznawać obcą kulturę…

- No bo wiesz Yunho, to maleństwo nasze obok ciebie to przyjaciółka Miki. Znają się od zawsze… no prawie… - Sabat opowiadał o Dadze. Hmm… ciekawe. Wyraźnie na nią leciał, znaczy się Yunho. Można by trochę mu powiedzieć o niej… znaczy się ostrzec. No przecież trzeba chronić jego niewinną duszyczkę…
- Imprezowe stworzonko… - Lekko zabarwić naszą opowieść też można… - Razem z Miką to takie numery urządzały…. Czasami wracały o takich godzinach że lepiej nie mówić…
- A skąd ty możesz wiedzieć – To normalne że Edit broni przyjaciółek, nie martw się Gabi nie popsuje nam zabawy. A może jeszcze za mało wypiła… - Ty zawsze wracałeś następnego dnia po imprezach.
- No właśnie, a one czasami po mnie… - Jakby nie było to była prawda, czasami. - Oj zdarzyło im się kiedyś, pamiętam… Wróciłem o 11 rano a ich jeszcze nie było. Wróciły koło 14 i od razu walnęły się spać. Ja nie wnikam co one w nocy robiły…
- A nie wygląda…
- Cicha woda brzegi rwie. – Nie dałem Ho dokończyć zdania. Nie będzie mi tu chłopak koncepcji psuł. – Znam wiele dziewczyn co nie wyglądają a są bardzo doświadczone w niektórych dziedzinach. No nie, maleństwo?
- Nom. A co myślałeś, że ja taka niewinna zawsze jestem. – Z wielkim pijackim uśmiechem odpowiedziała mi Daga. Hmm… ciekawe. Tfu… Gabi, toż to przecież jak siostra, o czym ty myślisz człowieku…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Może i szatan i erotoman zaliczający każdą panienkę jak to go często Mika i Edit opisywały, ale raz doszedł do wniosku że Daga jest dla niego jak młodsza siostra i od tamtej pory jakoś przestała być w jego oczach kobietą. Znaczy taką jaką by mógł zaliczyć. Pomimo swojej powierzchownej obojętności na wszystko co go nie dotyczy, dbał o swoje ‘siostrzyczki’. Zawsze miał problemy wszystkich głęboko w … ale wystarczy że tylko mu się któraś poskarżyła a sprawca ich cierpienia cierpiał i to straszliwie. Oczywiście nikt nie wiedział, że to Gabi, ale jemu o to chodziło. Już nie raz ‘rozmawiał’ z różnymi osobami które zasmuciły Edit i Dagę. Raz nawet z byłym chłopakiem Miki, ale to tak zapobiegawczo. Wokalistka nie miała w zwyczaju dzielić się z nikim swoimi problemami. Zakopywała je głęboko w sobie, czasami dając tylko upust emocjom na worku treningowym, który czasami był Gabriel…
- Daga a co z twoim ostatnim chłopakiem? – Gabi zaakcentował słowo ostatnim, tak żeby sprawić wrażenie że nie pierwszym i ostatnim. Popatrzył wymownie na Sabata i obaj zgodnie lekko kiwnęli głowami. Na ich twarzach pojawił się charakterystyczny uśmieszek i gdyby tylko Daga nie była tak pijana… No cóż, czasem można się pobawić czyimś kosztem. A szczególnie jej, była taka słodka jak się złościła, szczególnie jak była w takim stanie jak teraz.
- A co ma być… - Z irytacją w głosie zapytało maleństwo.
- Rzuciłaś go już? - Chciała się poderwać żeby przyłożyć Gabiemu za takie pytania ale nie dała rady. Podniosła się trochę, jednak alkohol nie dał za wygraną i opadła z powrotem na podłogę. Znaczy na kolana Ho. Popatrzyła na niego zadziornie i wcale nie zrażona tym co się stało spokojnie usiadła obok niego.
- Pytam się ciebie coś.
- Nom – lekko nie przytomna odpowiedź. Alkohol plus obecność Yunho tak plisko robią swoje.
- To dlatego, że był słaby w łóżku, no nie? – Sabat przechwycił temat.
- Ej, no… o co wy się tak w ogóle pytacie… - Z udawanym speszeniem bawiła się palcami Yunho.
- Ale odpowiedz… - Gabi nie dawał za wygraną.
- Zaraz, on…. No ja on to… Nom…- Krótkie nom po chwili zastanowienia rozbawiło wszystkich. Daga wyglądała słodko, kiedy próbowała zmusić mózg do myślenia jak była pijana. Lekko przymknięte jedno oko, przygryziona dolna warga i konsternacja na twarzy. Była już nieźle wstawiona… ‘Odwykła od takiego picia przez ten czas… trzeba to będzie nadrobić…’ Z perfidną radością pomyślał Gabriel.
- Ale ty nie jesteś kiepski w łóżku, co? – Z zadziornością, ale i nadzieją w oczach patrzyła na Yunho. W momencie kiedy chłopak zastanawiał się jak odpowiedzieć, Sabat i Gabi próbowali pozbierać szczęki z podłogi. Wacko siedzący niedaleko tylko się roześmiał.
- Nie, nie jestem. – Kiedy pierwszy szok minął, Ho uśmiechnął się z czułością.
- Udowodnij! – Po raz kolejny szczęki dwóch prowokatorów całej rozmowy wylądowały kilka poziomów poniżej prawidłowego. Zaskoczeni i zaciekawieni obserwowali co zrobi teraz adresat tej wypowiedzi.
- Chyba powinnaś się już położyć. – Ho ze śmiechem pomógł wstać dziewczynie.
- Ale zostaniesz ze mną… - Z nadzieją w głosie zapytała Daga obejmując namiętnie ramię chłopaka.
- Tak, tak, zostanę. – Powiedział uspokajająco, a w stronę chłopaków rzucił krótkie - Zaraz wracam…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Akurat bo wrócisz. Ona ci nie dam. Zresztą nie wyglądasz na kogoś, kto chce wracać. Ale przynajmniej zachowujesz pozory…
- Oj Gabi, rozchmurz się, mamy jeszcze kilka osób, które można pognębić…
- Taa… w sumie racja… - Twarz Gabiego pojaśniała momentalnie. Ja to umiem poprawić ludziom humor. – Jest jeszcze Edit i ta blondyneczka. Wydaje się taka samotna. Chętnie bym się nią zaopiekował…
- Tak, wiem…. A potem jej chłopak zaopiekowałby się twoją twarzą. – Rzuciłem ze śmiechem, na co Gabi się lekko skrzywił.
- Ty to potrafisz humor poprawić… Ale nie martw się… Ja już coś wykombinuję tak żeby on się nie dowiedział… A wątpię żeby mu się potem poskarżyła…
- Tak, wiem, jasne… Choć zmusimy ich do gry w butelkę. W naszą butelkę… - oboje zaśmialiśmy się cicho i przystąpiliśmy do wykonywania planu. Ale Gabi mnie zastanawia. Poluje na tą blondyneczkę…. Hmm… Z tego co widzę, nie on pierwszy i pewnie nie ostatni. Z takimi nogami… sam chętnie bym się nimi zajął…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Niestety plan się nie udał. Zarówno Mika jak i Edit w pewnym sensie pokonały chłopaków. Zrezygnowani zajęli się piciem. A co innego im pozostało. W pewnym momencie, wznosząc szklaneczkę do toastu, Sabat zauważył, że został sam. No tak i Tiny też nie ma… Idę spać. Zanim wstał, zauważył jeszcze jak Ares wynosi gdzieś Jina. ‘Słabeusz…’ skwitował ze śmiechem. Po chwili Ares wrócił i zabrał się za odciąganie Wacko od telewizora gdzie tamten namiętnie grał w jakąś grę. Ares tłumaczył mu że będzie rano nieprzytomny. W końcu, mając dość jego marudzenia w stylu: ‘Za raz’, albo ‘jeszcze chwila’, wziął go na ręce i pomimo nasilających się protestów zaniósł do pokoju. ‘ No tak, wziął tego swojego szczeniaka i nie ma innej opcji. Przynajmniej spać sam nie będzie… A ja? Ach… Znowu muszę spać sam….’ Sabat, mamrocząc coś do siebie wstał z trudem. Minął Edit starającą się pogodzić Kame z Sia i skierował się do pokoju. W ostatniej chwili przypomniał sobie, że w jego pokoju zniknęli Yunho z Dagą, więc przeklinając tamtych dwoje podążył do pokoju Gabriela. Nie zapalając światła na pamięć szedł w stronę łóżka. Nagle potknął się o czyjeś nogi i wylądował na czymś miękkim. ‘Łóżko’ pomyślał ostatkiem świadomości i pozostał tak do rana.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
10 min wcześniej.
Gabriel zaczynał czuć, że alkohol go bierze – obraz zaczął mu się lekko rozmazywać. Jednak zauważył, że sytuacja na podłodze zapowiada się nieciekawie. ‘Jak mi zakrwawią mój kochany dywan, to…’ wstał i podreptał do pokoju gdzie z jego obliczeń powinna znajdować się Edit. ‘Tylko ona może mu teraz pomóc… Nie martw się mój kochany dywaniku, nie zostawię cię tak…’
- Edi, zostaw go, nieletni jest! Zamiast tego choć tu lepiej, mamy problem! Mój dywan, ratuj mój dywan. Pozabijają się…!
Po chwili, widząc minę dziewczyny zaczął żałować tego co zrobił. Spokojnie, niezauważony przez wściekłą Edytę, wycofał się w okolice łazienki i został potrącony przez płaczącą Tinę. Która po chwili zamknęła się w niej.
- Wszystko w porządku? – Zapytał po tym, jak dziewczyna już się trochę uspokoiła. – Otwórz.
- Nie.
- No otwórz, może ci pomogę…
- Idź sobie, nigdy już stąd nie wyjdę…
‘No to będziemy mieli problem rano…’ Gabi chciał coś jeszcze powiedzieć, ale uznał, że jest zbyt pijany na takie rozmowy i jeszcze zrobi dziewczynie krzywdę. Udał się do swojego pokoju. Po przekroczeniu progu zrobił 5 kroków i spokojnie rzucił się w przestrzeń przed sobą. Z uśmiechem na twarzy wylądował na łóżku. Nie ma to jak praktyka…

czy mogę pisać akty męsko-męskie, czy ktoś ma cos przeciwko??

Yuri

Doriito

Yuri

Doriito

Tina

blood_baby