{P16}Miłość ponad wszystko

Megan

Bosh juz mi sie nie chce cytowac na tej fora.pl więc będzie bez cytatów ale...
Co za tajemnice skrywa Mika? I dlaczego Sia przyglądał sie uważnie Yoo i Tinie?ZAzdrosny jest? :hamster_smile:

AAA ja chce dalej!!!!! :hamster_bigeyes:

Tina

Dalej bedzie wtedy kiedy dziewczyny przepisza to co mam w zeszycie...
Jest tam jeszcze chyba ze 4 rozdzialiki :hamster_evillaugh:

A reszta to ho ho moze dopiero w przerwie miedzysemestralnej. Bo nie mam teraz czasu na nic, kompletnie na nic :hamster_bigeyes:

colinka

suuuper part tylko czemu tak mało? :hamster_cies2:

Ja równiez ciekawa jestem co takiego skrywa Mika więc czekam na nexta :hamster_evillaugh:

pozdrawiam i czekam :hamster_bigeyes:

Megan

Tinuś to niech szybciej przepisują :hamster_evillaugh:

A tak serio to poczekamy cierpliwie bo WARTO ^^

Yuri

Megan

No właśnie, więc do pracy! *popędza batem* xDDDD
A kiedy Yuri wstawisz rozdział? :hamster_smile:

Yuri

Dopiero jestem na początku pisania....
Troszke mi wena twórcza nie działa dzisiaj :hamster_speechless:

ale staram sie
może dziś jeszcze wstawie a jeśli nie to jutro XD

Megan

Pamiętaj że licze na Ciebie :hamster_evillaugh:

Yuri

Spoko

Nie zawiodę cię.
Powoli ale piszę :hamster_bigeyes:

Megan

No to nie zawiedź mnie ^^
Masz czas do jutra a jak nie to kulka w łeb xDDDDDD

blood_baby

Tina

Yuri

Tina

Rozdział 11
Pierwszy w życiu koncert sprawił chłopakom z DBSK niesamowita frajdę. Widząc jak publiczność bawi się słuchając ich piosenek, zrozumieli, że dla takich chwil warto się męczyć i niedosypiać. Już wiedzieli, że jest to coś, o czym skrycie marzyli i zrobią wszystko, aby osiągnąć cele jakie przed sobą postawili. Jakież było ich zaskoczenie, gdy skończyli śpiewać ostatnia piosenkę i skierowali się za kulisy, a publiczność klaskała i krzyczała BIS!!
Kiedy wreszcie udało im się pożegnać z publicznością i zejść do szatni, świętowaniu nie było końca. Wszyscy im gratulowali i życzyli dalszych sukcesów. Mimo ogromnego zmęczenia postanowili, że muszą uczcić swój pierwszy, mały sukces. Zaciągnęli wszystkich na kolejną nocną imprezę. Tym razem udali się do innego klubu i tam świętowali.
Yunho siadając przy stoliku zaczął zastanawiać się, gdzie też może się podziewać dziewczyna, którą wczoraj odprowadzał do hotelu. Wiedział, że ma na imię Daga i jest jedną z tancerek w ekipie Miki, jednak przez cały dzisiejszy dzień nie widział dziewczyny. Ponieważ tak dobrze mu się z nią wczoraj rozmawiało postanowił ją odnaleźć.
- Hej, sorki, że przeszkadzam, ale nie widziałeś może Dagi? - zapytał Ho jednego z tancerzy Miki.
- Dagi?
- Tak, takiej jasnowłosej tancerki z waszego zespołu.
- A tej. Już wiem. Siedziała tam - wskazał miejsce kilka stolików dalej - Ale chyba poszła do łazienki.
- Dzięki start. Poszukam jej - klepnął chłopaka po ramieniu i skierowała się w stronę toalet.
Przez dłuższa chwilę stał czekając, aż dziewczyna wyjdzie. Jednak kiedy tak się nie stało postanowił trochę się przewietrzyć, a później jej poszukać. Gdy wyszedł na zewnątrz klubu poczuł podmuch chłodnego powietrza i już miał wrócić z powrotem do środka, kiedy usłyszał czyjś głuchy krzyk stłumiony jakimiś odgłosami. Kierowany złym przeczuciem podążył w stronę z której jak mu się wydawało owe głosy pochodziły. Gdy doszedł do wąskiej uliczki zobaczył leżącą na ziemi dziewczynę oraz dwóch mężczyzn pochylających się nad nią. Pobiegł w tamtym kierunku. Kiedy ci usłyszeli odgłos zbliżających się kroków rzucili się do
ucieczki. Yunho podszedł bliżej i zobaczył, że osoba na ziemi to nikt inny jak Daga.
- Czy oni coś ci zrobili? - zapytał pochylając się.
Dziewczyna słysząc znajomy głos podniosła się i przytuliła do chłopaka.
- Nie...nie zdążyli - powiedziała szlochając.
Yunho czując jak Daga cała się trzęsie wziął ją na ręce i skierował się w stronę hotelu. Po dotarciu do niego, niewiele myśląc wniósł ją do swojego pokoju i posadził w fotelu. Przykrył dziewczynę kocem, a sam zabrał się za przygotowywanie herbaty. Kiedy skończył postawił dwa kubki z parującym napojem na stoliku i usiadł naprzeciwko Dagi.
- Co się właściwie stało?
Dziewczyna uspokoiwszy się trochę zaczęła opowiadać.
- Wyszłam na moment na dwór, żeby odrobinę się przewietrzyć. Już odwróciłam się, żeby wrócić do klubu, gdy nagle poczułam jak ktoś mnie łapie za ramię i zakrywa usta. Później tych dwóch zaciągnęło mnie do tej alejki... - głos zaczął jej się załamywać.
- Ale nic ci nie zrobili? - zapytał Ho z troską w głosie.
- Nie...;Dzięki tobie. Gdybyś się tam nie pojawił nie wiem co by się stało.
Chłopak widząc, że Daga znów zaczyna się trząść i płakać nie wiedział co ma powiedzieć. Podszedł więc i przytulił ją. Dziewczyna natomiast czując się bezpiecznie w ramionach Yunho uspokoiła się trochę, a po chwili usnęła wsłuchując się w rytmiczne bicie serca chłopaka. Ho nie chcąc jej budzić, podszedł do swojego łóżka i delikatnie położył na nim Dagę, przykrywając jej ciało kocem. Sam postanowił, że prześpi się tej nocy w fotelu.
Tymczasem w klubie komórka Andy’ego zaczęła dzwonić, a gdy chłopak spojrzał na wyświetlacz i zobaczył na nim napis „Edi”natychmiast odebrał szukając jednocześnie miejsca, gdzie mógłby przeprowadzić rozmowę.
- No hej Edit. Co jest? - rzucił radośnie.
- Właśnie przyjechałam. Przeciągnęło mi się trochę w firmie. Możemy się spotkać?
- Jasne. Bądź za pół godziny pod naszym hotelem - chłopak podął adres - Już się zbieram i wychodzę. Na razie -zakończył rozmowę.
30 minut później spotkali się w umówionym miejscu.
- Możemy tu bezpiecznie pogadać?
- Lepiej nie tutaj, ktoś może nas zobaczyć i nabiorą podejrzeń. Chodź do mojego pokoju - odparł prowadząc koleżankę do siebie - jesteśmy na miejscu -powiedział wpuszczając dziewczynę do środka.
- Dobra a teraz opowiadaj co i jak.
- No więc, od czego by tu zacząć...
- Najlepiej od początku - powiedziała zniecierpliwiona dziewczyna.
- Po pierwsze koncert DBSK udał się znakomicie. Pozyskali bardzo dużo fanów.
- Cholera. A myślałam, że będę miała mniej roboty. No nic, mów lepiej, czy znalazłeś na nich jakiegoś haka.
- Niestety nie i myślę, ze to nie będzie takie łatwe. Ich menager odpowiednio ich poinstruował. Nie chce, żeby skończyło się tak jak ostatnio.
- Widzę, że uczą się na błędach. Nieważne, coś wymyślę. A powiedz mi teraz może, co tam słychać u naszej gołąbeczki.
- U Miki? Tu sprawa wygląda jeszcze gorzej. Wie, że ktoś węszy i trzyma język za zębami. Prawie z nikim nie rozmawia. Ale kto wiem, może ten młody, jak mu tam, Jaejoong coś od niej wyciągnie.
- Oooo. Czyżbyś kogoś pozyskał do naszych celów?
- Nie, coś ty. Ale zauważyłem, że to z nim najczęściej rozmawia. Myślę, że ona ma do niego jakąś słabość. Może mu się w końcu wygada.
- No, no, no. A ty to dla mnie zgrabnie podsłuchasz - uśmiechnęła się do siebie Edit.
- Postaram się.
- Dobra. Ty śledź ich ruchy i informuj mnie. Ja tymczasem się zajmę naszymi gwiazdeczkami. Może i zaświeciły jasno, ale na krótko - powiedziała z przebiegłym uśmiechem i skierowała się w stronę wyjścia - To narazie. I pamiętaj. Nie zawiedź mnie!
- Będę pamiętać - odpowiedział chłopak, a po opuszczeniu przez Edytę pokoju dodał sam do siebie - tylko co ja z tego będę miał?

Megan

Rozdział

Super, super, super :hamster_bigeyes:

Nie zacytuje nic, bo ktos mi zrąbał humor, ale rozdział był super ^^