{P18} True Face

Megan

Biedny, porzucony i niedoświadczony Minuś :hamster_evillaugh:

Jak oni mogli Cię zostawić?! XDDD MOGLI :hamster_evillaugh:

Boski rozdział i czekam na ciąg dalszy :hamster_bigeyes:

Oby szybciutko :hamster_bigeyes:

blood_baby

Megan

Yuri

edziulek

Tina

blood_baby

Megan

blood_baby

no to siup... :hamster_evil:

Rozdział 19

- Nie przejmuj się nią, pewnie się nie wyspała albo Yunho za długo się na ciebie patrzył i zazdrosna jest. A może ma okres… - Mika starała się pocieszyć przygnębioną Tinę. Zaciekawiona ukradkiem spoglądała na pogrążoną w myślach dziewczynę. ‘Ciekawe o co poszło…’ – Hej, słyszysz?
- Co?
- Nie przejmuj się nią. Skoczymy do mojego znajomego na chwile, miał mi coś załatwić. Pewnie nas czymś poczęstuje to ci przejdzie.
Tina patrzyła zaskoczona na uśmiechniętą od ucha do ucha Mikę. Nigdy się tak do niej nie uśmiechała. Nigdy nie widziała u niej takiego uśmiechu. Schodziły spokojnie do garażu. Schodami, bo Mika stanowczo protestowała przeciwko wsiadaniu do windy.
- Kiedyś jechałam i się zatrzymała, potem spadła parę pięter i znowu się zatrzymała. Nigdy więcej takich doświadczeń.
- A jakbyś miała mieszkanie w wieżowcu, na samej górze?
- Żaden problem, w Polsce mieszkałam na 15 i jakoś dawałam radę. Jak pomyśle że mam wsiąść do windy to nogi same lecą do schodów. Wiesz jaki ja mam problem, żeby je potem dogonić… - Mika zrobiła wielce poważną minę a Tina wreszcie zaczęła się śmiać. Popatrzyła na siostrę. Cały czas coś trajkotała i się śmiała. ‘Może powinnam ją traktować tak jakbym jej nie znała? Może dać jej czas i poznać ją? Tyle czasu myślałam, że nie żyje, a tu teraz jest. Wypytam potem Dagę, jak będzie chciała ze mną rozmawiać.’ Westchnęła i podążyła za śmiechem Miki.
- Jeździłaś kiedyś na czymś takim? – Tina usłyszała zadziorne pytanie. Stała obok swojego maleństwa, w wyciągniętej ręce trzymając kask.
- Nie, ale zawsze musi być ten pierwszy raz. – Odparła z uśmiechem i zabrała się za zakładanie kasku. Sakrum tylko się uśmiechnęła i nałożyła swój.
- No to wsiadaj. Tylko pamiętaj trzymaj się mocno. - ‘Zobaczymy ile wytrzymasz, słonko’ Tina na szczęście nie widziała perfidnego uśmiechu na jej twarzy. Sakrum znana była ze swojej brawury na motorze. Kogokolwiek by się nie zapytać będzie wychwalał jej umiejętności i miłość do ryzyka, ale jak na razie nie znalazł się nikt, kto dobrowolnie siadał na ten motor jako pasażer. ‘Skoro to pierwszy raz, to musze ci pokazać jak to jest…’ I ruszyła. Gwałtownie, ostro, nie zważając na przerażoną pasażerkę. Tina nie wiedziała ile jechały, ale pewne było to, że Mika jeździć poniżej setki nie lubi. Pomimo przerażenia, stwierdziła, że czuje się bezpieczna. Sakrum jechała szybko, ryzykownie, ale jednak bezpiecznie. Za każdym razem ryzyko było tylko powierzchowne.
- No i jak? – Zapytała wokalistka kiedy Tina już zsiadła.
- Fajnie… przewieziesz mnie jeszcze kiedyś? – Tego Mika się nie spodziewała. Z zaskoczenia szczęka opadła jej kilka poziomów w dół, jednak zaraz powróciła na swojo miejsce pod postacią gigantycznej szczeżui.
- No, no… muszę przyznać, że interesujące z ciebie stworzonko. Spoko, skoro ci się podobało, to kiedy tylko będziesz chciała.
- Nie, ja nie wieże, powiedz mi że ona przyjechała inaczej. – Na podjeździe stał wysoki, szczupły chłopak. Z wyglądu tak na około 22, ale jak to u japończyków bywa rzeczywistość okazała się inna.
- Jechała ze mną. – Szczeżuj się powiększył. – Tina, to mój przyjaciel Yuto. Yuto załatwia mi bilety na koncerty. I wież mi, jest starszy niż wygląda, dorwałam się kiedyś do jego paszportu.
- Oj, wiek jest nie ważny. Szczególnie kiedy wokół tyle pięknych młodych kobiet. Nawet staruszek miałby wtedy siłę młodzika.
- Yuto, bez podrywania mi tu, co na to twoja żona? Zresztą, Tina ma już chłopaka.
- Ale…
- Nie ale, tylko do rzeczy. Menager mnie zabije jak zbyt długo nie będziemy wracać. Masz to co chciałam?
- Mam, co prawda biletu się nie udało załatwić, ale to drugie mam. – odpowiedział niechętnie.
- Szkoda, ale jakoś sobie poradzimy.
- Wejdziecie?

Po jakichś 30 minutach wreszcie udało im się wyjść. Mika jako kierowca nie piła, ale Tina chciała odreagować stresy i wypiła sporo. Na szczęście udało jej się utrzymać na motorze.
- Słuchaj, było by lepiej, gdybyś nie wspominała o tym menagerom. – Sakrum mówiła cichym głosem pokazując ostrożnie woreczek z jakimiś liśćmi. – Mogło by się to dla mnie źle skończyć.
- Czemu? Co to?
- Herbatka. – Sakrum mrugnęła do Tiny uśmiechając się. – Lekko uzależnia i pobudza, więc menager nie lubi kiedy ją pijemy, bo mu nie wolno. Podnosi ciśnienie, a on ma jakiś z tym problemy.
- Acha, spoko, będę milczeć.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- Jesteśmy! Ocho, a co tu tak burzowo? – Mika stanęła zaskoczona w drzwiach. Atmosfera w studiu była delikatnie mówiąc zagęszczona. – Nie było nas tylko trochę… A gdzie jest Daga?
- Pokłócili się z Yunho i wybiegła, pewnie jest w mieszkaniu.
- Aaa… Oj stary kiepsko… Radzę ci kupić duży bukiet kiedy będziesz do niej szedł.
- Nie no Sakrum ty, radzisz komuś kupować bukiety? Ty się w głowę przypadkiem nie uderzyłaś. – Gabriel pomimo iż złośliwy jak zawsze był też lekko zaskoczony. Wszyscy wiedzieli, że Mika nie znosi bukietów. Chłopak, który dał jej bukiet jest z góry przekreślany, nieważne jak fajny by był. Za to kochała róże, ale jako pojedynczy kwiatek. Mówiła że w pojedynczej róży jest milion więcej uczucia niż w stu różach w bukiecie.
- Oj, to przecież nie ja mam je dostać. A Daga lubi bukiety.
- No w sumie. Ale JaeJoong pamiętaj na przyszłość, jeśli już to pojedyncza róża. – Sabat udał poważny pouczający głos.
- Właśnie, najlepiej bordowa, jeszcze w pączku… Ej no, znowu mi to robicie…
Wszyscy zaczęli się śmiać. Kochali ją podpuszczać. Mówiła wtedy rzeczy jakich normalnie by nie powiedziała. A potem się rozkosznie złościła.
- Nie lubię was. Skoro zebranie się skończyło to ja spadam przygotować się do koncertu. Wacko nie zapomnij, 20 w naszym garażu. A jak się spóźnicie to jedziemy bez was.
I wybiegła. Atmosfera się rozluźniła. Sabat siadł z Yunho i Kame obgadać wreszcie to co mieli zrobić wcześniej a reszta powoli zbierała się do wyjścia. Sia popatrzył na Tinę. Stała na balkonie głęboko zamyślona. ‘Siostra Miki, wypadek, coś gorszego, muszę to wszystko przemyśleć w spokoju. Ale jak to zrobić kiedy ona ze mną mieszka.’ Nagle z zamyślenia wyrwał go głos dziewczyny.
- Su, ja dzisiaj muszę coś załatwić. Przenocuje u Yoko, spotkamy się jutro. – I składając na jego ustach delikatny pocałunek zniknęła za drzwiami.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
19:30
Z pokoju Miki na całe mieszkanie rozchodziła się muzyka Dir en grey’a. Głośne dudnienie było słychać aż na korytarzu. W pokoju dziewczyny w pośpiechu poprawiały makijaż i ubranie. Śmiały się głośno i śpiewały razem z Kyo. Tak, dziś zamierzały się dobrze bawić pomimo wszystko. Co prawda Mice nie udało się załatwić biletu dla Dagi, ale nagle Gabriel stwierdził, że nie idzie, więc problem rozwiązał się sam. Nagle rozległ się dzwonek do drzwi. Niestety dla gościa lekko podchmielony już Gabriel był jedyną słyszącą go osobą. Delikatnie się chwiejąc podryfował w stronę drzwi. ‘ Jeszcze kilka takich niespodzianek a popadnę w alkoholizm…’ pomyślał i zrezygnowany otworzył drzwi. Za nimi stał nie kto inny jak powód jego aktualnego stanu – Tina.
- Czym mogę służyć, słoneczko. – Było mu już wszystko jedno.
- Chciałam pogadać o Mice. Chciałam…
- Za mną. – Gabriel nie dał jej dokończyć. Zorientował się w jakiej są sytuacji, znaczy Tina jest. Jak Daga ją zobaczy to będzie wściekła, jeśli szczęście im dopisze to może jej nie pobije, ale humor będzie miała popsuty. Przez to znając ją nie będzie jednak chciała iść na koncert, co rozwścieczy Mikę i ta jeśli szczęście mu dopisze pobije go tak, że nie będzie śladów. Jednak znając Sakrum na szczęście liczyć tu nie można.
Chwycił zaskoczoną dziewczynę za ramię i pociągnął w stronę swojego pokoju.
W pokoju Gabiego panowała atmosfera i zapach gorzelni. Zaciągnięte zasłony, ciężka muzyka, zapach alkoholu i butelki na podłodze. Tina wywnioskowała iż jeśli to przez nią, to powinna się jak najszybciej ewakuować.
- Gabriel, my… - Gabi w panice rzucił Tinę na łóżko sam kładąc się na niej tak żeby nie było widać twarzy. – Spada… o masz gościa. Sorry już nie przeszkadzamy. Bawcie się dobrze.
I ze śmiechem wybiegły z mieszkania.
- CO ty robisz?!
- Gdyby cię zobaczyły, zginąłbym…
- Zejdź ze mnie…
Tina zaczęła się szamotać, w pewnym momencie podcięła Gabiemu ręce i runą na nią. Ich usta się spotkały…

Megan

OMG!

Nie mam siły cytować ale słuchając Bolero gdy Micky popisuje się swoim wokalem skończyłam czytać omg podwójna torpeda normalnie xDD
CUDOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!
Ja chcę więcej!
Więcej!
WIĘCEJ!!!!
To kiedy ciąg dalszy ... poproszę? XD

Yuri

Megan

Tina

blood_baby

Megan