Różne oblicza przyjaźni

Tina

No dobra, jako, że udało mi się jako tako przysiąść na dupie i wziąć za pisanie postanowiłam zamieścić już dziś swoje wypociny :hamster_evillaugh:

Dopóki wena jeszcze jako tako się mnie trzyma postaram się dziś jeszcze trochę popisać, więc może jakimś cudem jutro też uda się dodać rozdzialik :hamster_XD:

A więc, tadam:

PART 5

W drodze powrotnej You zastanawiał się, jakim cudem Daga wywarła na nim tak ogromne wrażenie. Do tej pory nigdy mu się nie zdarzało, żeby jakaś dziewczyna zaledwie po jednym spotkaniu spowodowała taki zamęt w jego głowie. Miał ochotę zawrócić, wiedział jednak, że nie powinien tego robić. Nie w stanie w jakim się obecnie znajdował. Zdecydowanie czuł, że pozwolił sobie dziś na zdecydowanie więcej jeśli chodzi o alkohol niż powinien. Nikt nie był w stanie stwierdzić kiedy chłopak jest pijany, gdyż zazwyczaj nie było zwyczajnie tego po nim widać. Czasem nawet on sam nie zdawał sobie sprawy, że przesadził. Dopiero następnego dnia poranny ból głowy dawał mu znać, że powinien był przestać kilka kieliszków wcześniej. Tym razem jednak doskonale wiedział, że wypił za dużo. Szum w uszach i niewyraźne widzenie pogłębiało się z każdą chwilą, dlatego też kiedy nareszcie dotarł do mieszkania jedyne o czym mógł myśleć to sen.

Daga tymczasem po wejściu do mieszkania nie miała ochoty kłaść się spać. Szczerze mówiąc to wątpiła czy da radę w ogóle tej nocy zasnąć. Zbyt dużo się wydarzyło. Chyba dopiero w chwili, w której przekroczyła próg domu zdała sobie nareszcie sprawę z kim spędziła cały dzisiejszy wieczór. Podczas spotkania nie myślała o tym lub po prostu nadal była w zbyt wielkim szoku aby móc o tym myśleć. Nigdy nie myślała, że dane jej będzie w życiu spotkać swoich idoli. Tak, YFC zdecydowanie można było tak nazwać. Lubiła naprawdę dużo zespołów zarówno rockowych jak i popowych, i to nie tylko japońskich, jednak Gackt i YFC należeli do zdecydowanych jej faworytów. I ona właśnie z nimi spędziła 4 godziny, śmiejąc się i żartując, zupełnie jak z gronem bliskich znajomych. Co więcej, jej przyjaciółka była dziewczyną faceta pożądanego przez prawie połowę Japonii.

Kiedy tak o tym myślała coraz częściej wydawało jej się, że to nie może być prawda. Że to wszystko musiało jej się przyśnić i że za chwilę otworzy oczy stwierdzając iż przez cały czas śniła. Jednak pomimo upływającego czasu nic się nie zmieniało. Nadal siedziała w fotelu, w swojej ulubionej sukience, trzymając w rękach kubek z Kubusiem Puchatkiem i popijając gorącą herbatę.

Przesiedziała tak kilka godzin kiedy nareszcie zmorzył ją sen. Nie była w stanie stwierdzić jak długo spała, wiedziała jednak, że zdecydowanie zbyt krótko i naprawdę miała ochotę rozszarpać na strzępy kogoś kto ważył się jej w tym przeszkodzić. Klnąc na czym świat stoi wstała podchodząc do wielkiej szafy przy drzwiach wejściowych i wyjmując z niej torebkę, którą miała wczoraj ze sobą. „Swoją drogą po jaką cholerę ją tam wkładałam” pomyślała grzebiąc w niej w poszukiwaniu telefonu. Zanim jednak udało jej się go odnaleźć rozmówca najwyraźniej zrezygnował. Nie zastanawiając się nawet kto byłą na tyle mądry by dzwonić do niej o tej nieludzkiej porze. Już miała zamiar kontynuować spanie, tym razem w łóżku, kiedy telefon ponownie zadzwonił. Spojrzała na wyświetlacz i tym razem wiedziała, że nic nie będzie w stanie zahamować jej morderczych instynktów. Zła nacisnęła zielony przycisk odbioru rozmowy.

- Cześć kochana, mam nadzieję, że Cię nie obudziłam? – usłyszała roześmiany głos Tiny.
- A jak myślisz? – odparła wyraźnie dając do zrozumienia, że tamta nie ma się co u niej dziś pokazywać.
- Ja wiem, że jest niedziela, ale… - przerwała na chwilę słysząc głośne, nieprzyjemne westchnięcie – przecież jesteś dziś umówiona z lekarzem – dodała niepewnie.
- Tak, ale wyobraź sobie, że dopiero na 14 – powiedziała coraz bardziej wkurzona - Więc mogłabyś… - nie dokończyła jednak, gdyż jej wzrok powędrował na ogromny zegar wiszący na ścianie nad łóżkiem i po raz kolejny o mało nie dostała zawału. Rzuciła telefon na pościel i pędem pobiegła do łazienki.

- Daga, jest 13:20 – rzuciła Tina - nie chcesz chyba powiedzieć mi, że… - w tym momencie jednak usłyszała po drugiej stronie słuchawki sygnał kończący połączenie – zaspałaś – dodała już sama do siebie uśmiechając się pod nosem i kierując do kuchni, gdzie na stole czekało na nią pachnące śniadanie, choć zapewne niektórzy jedli już obiad.

Usiadła delektując się zapachem świeżo parzonej kawy i przyglądając się jak Satoru w samym tylko ręczniku na biodrach stara się zmyć dziwnie wyglądającą, niezidentyfikowaną substancję rozlaną na kuchence. Tina stwierdziła, że wyglądał wyjątkowo zabawnie z rozwianymi, wciąż mokrymi włosami i zmarszczonym nosem, całkowicie pochłonięty tym jakże ciekawym zajęciem. Patrząc na chłopaka w tym stanie nie mogła powstrzymać się od śmiechu. On natomiast słysząc to odwrócił się szybko starając się zakryć kuchenkę. Dziewczyna tymczasem podniosła się i podeszła do niego całując w nos i kilkoma ruchami zmywając plamę. Gackt popatrzył na nią niepewnie i oboje wybuchnęli niepohamowanym śmiechem.

- Dziękuję za śniadanie słońce – powiedziała Tina przytulając się do G. Ten natomiast zniżył głowę i pocałował ją delikatnie.
- Nie ma za co, następnym razem Twoja kolej – odparł pokazując język - chyba że chcesz pożegnać się z kuchnią – dodał po czym z wielkim uśmiechem opuścił pomieszczenie.
- Ten to zawsze znajdzie jakąś wymówkę – powiedziała dziewczyna sama do siebie kręcąc wesoło głową, po czym zasiadła do posiłku.

W tym czasie, Daga w swoim mieszkaniu właśnie wyszła spod prysznica zerkając niepewnie na zegarek. Nie było najgorzej. Miała jeszcze pół godziny, akurat żeby się ubrać i dojechać. Zjeść może później, jak wróci. Szybko podbiegła do szafy zastanawiając się co na siebie włożyć. „Jak nie widziałam nie miałam przynajmniej tego problemu” stwierdziła nie mogąc się zdecydować, czy założyć spódnicę czy sukienkę. Jako, że bardzo się spieszyła wzięła leżące na wierzchu spodnie i przewiewną bluzkę, w pośpiechu ubierając je na siebie. Kolejną zagadką było to, które buty powinna założyć. Ze względu na to, że obawiała się, iż będzie musiała biec zdecydowała się na zwykłe baleriny. Gdy ponownie sięgnęła do szafy, wyciągnęła z niej torebkę i pakując telefon, zauważyła wystającą z jednej z kieszeni karteczkę z nieznanym numerem telefony. Nie miała jednak czasu na to by zastanawiać się, skąd owa karteczka mogła pochodzić. Prawie wybiegła z mieszkania obawiając się, że i tak może spóźnić się na umówione spotkanie. W całym pośpiechu zapomniała zamówić taksówkę, lecz ku jej wielkiemu zaskoczeniu zobaczyła jedną, z której właśnie wysiadała jakaś pasażerka. Niewiele myśląc szybko podbiegła do samochodu i wsiadła podając adres kierowcy. Na miejsce dotarła dokładnie w momencie, gdy wielki zegar na szpitalnym korytarzu wybijał godzinę 14.

Na drugim końcu miasta, You niespokojnie kręcił się na łóżku co chwile wydając z siebie dziwne pomruki. Nagle obudził się prawie krzycząc. Cały czas miał na sobie wczorajsze ubranie, które w chwili obecnej niesamowicie mu przeszkadzało. Wielu mężczyznom zdarzają się poranne erekcje, jednak jego obecny stan zdecydowanie miał swoje przyczyny. A właściwie jedną przyczynę. Dagę. Już wczoraj zastanawiał się, jakim cudem ta dziewczyna tak na niego działa, dziś jednak musiał stwierdzić, że jest gorzej niż mu się zdawało. Praktycznie przez całą noc mu się śniła. O ile przed zaśnięciem miał nadzieję, że fascynacja nią przejdzie mu wraz ze spadkiem ilości alkoholu we krwi, tak w chwili obecnej zupełnie tę nadzieję stracił. W pośpiechu udał się do łazienki starając się nie myśleć o swojej wczorajszej towarzyszce.

C.D.N.

Yuri

Po pierwsze JUPI
po drugie... OMG co za rozdział :hamster_XD:

Tina

Yuri

Tina

Yuri

Tina

Megan

Rozdział!!! :hamster_bigeyes:

Tina

Yuri

Megan

Yuri